Misschien lazen jullie reeds mijn interview met Hassan – CEO van de populaire scheidsrechter app REFSIX. Hassan vroeg toen ook nog of ik het zag zitten een review te doen van de app in een YouTube video. En of dat het geval was! Het resultaat kan je hieronder bekijken:
Ik wil nogmaals REFSIX en Hassan bedanken voor de leuke samenwerking.
En voor degenen die het gemist hebben: dankzij Hassan mag ik 15% korting geven met de kortingscode YUNGREF voor zij die hun app willen upgraden naar de PRO-versie. Mocht je na het bekijken van de video trouwens nog vragen hebben over de app, laat die gerust achter in de commentaren of stuur ze via een dm op mijn Instagram (@yungreflife).
Omdat ik al een tijdje kamp met een lastige blessure doe ik dagelijks een workout – core-and-stability, meer bepaald. En zo’n sessie kan je ook doen tijdens je voorbereiding voor het nieuwe voetbalseizoen. Ik leg hieronder even uit hoe het in zijn werk gaat.
De workout zelf is in het thema ‘core and stability’: kern en stabiliteit. Als we over ‘core’ spreken, dan hebben we het over de rug-, buik- , bil-, en heupspieren. Het ‘stability-gedeelte’ gaat dan eerder over je evenwicht. Ik heb acht oefeningen uitgekozen, een paar gemakkelijke en uiteraard ook wat pittigere. Het is zeker en vast niet de bedoeling dat je ze alle acht ineens doet, maar dan heb je genoeg inspiratie om zelf aan de slag te gaan.
Je hebt eigenlijk niet veel nodig, maar een matje is wel altijd handig. Ik heb er ook een tweetal oefeningen ingestoken waarbij je voor de ene best een bankje gebruikt en voor de andere een rekstok.
Laat mij na het doen van de workout zeker weten hoe het ging. Mocht je zelf nog ideeën hebben voor oefeningen of dergelijke, laat het dan ook zeker in de commentaren achter. Alvast veel sportplezier, en tot gauw!
In de vorige aflevering van tips voor matchdag had ik het over waarom het zo essentieel was om een notitieboekje bij te hebben. Vandaag hebben we het over een andere manier van snel en efficiënt noteren tijdens de wedstrijd, namelijk het gebruik van write-on cards: kaarten waarop je direct kan schrijven, door middel van een sample dat erop staat of stickers die je er zelf opplakt. Ik ben er in ieder geval grote fan van! Daarom deze video hieronder:
Uiteraard heb ik ook wat verschillende soorten van write-on cards of -stickers die ik kan aanbevelen:
Zelf tips van merken die ook write on-cards maken? Laat het me zeker en vast weten in de commentaren of via een dm op mijn Instagram (@yungreflife) en tot snel!
Scheidsrechters trekken kaarten voor verschillende soorten overtredingen: handsballen, tackles, truitjetrek, obstructie, en ga zo maar door. DOGSO en SPA zijn er daar ook twee van. Maar wat betekenen ze? En hoe gaat dat in zijn werk? Daar heb ik het in deze post over.
SPA
SPA is de afkorting van de Engelse term ‘Stopping a Promising Attack’: het onderbreken van een beloftevolle aanval. Wanneer een speler de aanval van een tegenstander tegenhoudt door een overtreding te maken, dan zal de scheids een gele kaart tonen en het onder de code SPA boeken. Vaak is die overtreding een tackle, handsbal of obstructie, maar in principe kan je door elke soort overtreding een aanval van de tegenstrever stoppen. Een praktijkvoorbeeld nodig? Check onderstaand filmpje:
Hier zie je duidelijk dat de achtervolgende verdediger de aanvaller naar de grond duwt om de aanval te stoppen. Omdat er nog andere verdedigers mee zijn, is dit geel – was de verdediger alleen, dan had hij een rode kaart gepakt – zie de uitleg hieronder.
DOGSO
Niet te verwarren met SPA: DOGSO, afkorting van de Engelse term ‘Denial of an Obvious Goal Scoring Opportunity’: het foutief ontnemen van een duidelijke scoringskans. Kortom: een overtreding die met een directe rode kaart bestraft moet worden. Deze regel is in principe minder ingewikkeld dan een SPA: ze is iets duidelijker te onderscheiden van andere fouten. Ook een DOSGO kan op vele manieren: de aanvaller tackelen die alleen op weg is naar het doel van de tegenstrever, een bal stoppen met de handen voor de lijn, een aanvaller neertrekken net wanneer hij de bal erin wil tikken, noem maar op. Een voorbeeld:
Hier zie je hoe Valverde van Real Madrid (in het wit) Morata van Atlético die alleen op weg is naar doel botweg neerhaalt. Gevolg: een donkerrode kaart, de enige juiste beslissing van ref Sanchez Martinez.
José Maria Sanchez Martinez (L) toont de rode kaart aan Valverde nadat hij Morata als laatste man foutief tackelde. (foto: Gettyimages)
Twijfelgevallen
Maar zoals bij veel regels in het voetbal zijn er zo van die twijfelgevallen. Ook in mijn rubriek #yungreview besprak ik er al eentje: Freuler die een rode kaart kreeg in de Champions League tegen Real Madrid. Toen twijfelde ik zelf tussen een SPA en DOGSO, omdat er nog een potentiële verdediger achter stond, waardoor Freuler misschien niet de laatste man was geweest. Hier nog eens dat fragment:
Hier moet je afgaan op je eigen interpretatie: we kunnen nooit honderd procent weten wat er wel of niet gebeurd zou kunnen zijn, zelfs de VAR niet. Maar aangezien Freuler wel in de groene zone liep, was het achteraf gezien wel rood, zo blijkt op onderstaande foto.
Andere redenen waarom refs gele en rode kaarten trekken, bespreek ik binnenkort. Tot het volgende blogbericht!
Communicatie is altijd en overal van belang, maar tijdens een wedstrijd is het essentieel. En niet alleen moet je duidelijk communiceren met spelers, maar ook met coaches en supporters. In deze post geef ik wat tips hoe je die communicatie kan toepassen in een wedstrijd.
Afspraken
Het begint eigenlijk al vóór de wedstrijd: ik maak op voorhand altijd afspraken met de coaches. Ik leg uit wat ik van iedereen verwacht. Bijvoorbeeld: dat de spelers tijdens de match gerust mogen vragen waarom ik een bepaalde beslissing nam. Op één voorwaarde: dat ze het met respect doen. “Anders trek ik geel,” zeg ik dan. Meestal zorgen die afspraken voor een rustig wedstrijdverloop, omdat coaches dan ineens weten hoe ik een wedstrijd aanpak.
Lichaamstaal
Lichaamstaal is zeer belangrijk als scheidsrechter. Spelers en trainers zijn het vaak niet eens met je beslissing, dus moet je je beslissingen als het ware ‘verkopen’.
Het begint met het maken van duidelijke gebaren. Is er een handsbal, dan wijs je na het fluiten naar je arm. Zorg dat iedereen het gezien heeft – spelers en coaches, maar ook de supporters. Zo weet iedereen waarom je floot: dit was hands. Overdrijf desnoods een beetje: hou je arm een seconde langer in de lucht, of doe de beweging wat theatraler dan je normaal zou doen.
Kijk even naar de Engelse ref Mike Dean: je hoort niet wat hij zegt, maar je weet direct dat er niks aan de hand is.
Mike Dean is een meester in body language
Wat ook helpt, is de juiste gelaatsuitdrukking als je een beslissing neemt – het liefst is die neutraal. Begin dus bijvoorbeeld niet te glimlachen als je een speler uitsluit: dat komt echt niet goed over. Als een speler iets herhaaldelijk doet dat niet door de beugel kan, dan laat je hem dat kordaat weten – zie deze situatie waarin Björn Kuipers aangeeft dat hij genoeg heeft van het gezeur van Neymar Jr.
Björn Kuipers is klaar met het gezeur van Neymar Jr. op het WK 2018
Maar met lichaamstaal alléén los je het niet op: zorg vooral dat je altijd kort bij de actie staat. Als je een fout fluit als je op twee meter afstand staat, komt dit sowieso geloofwaardiger over dan wanneer je nog twintig meter achter bent: je hoeft dan helemaal niks te ‘verkopen’, iedereen weet dat je het gewoon gezien hebt. Een goede conditie hebben is dus noodzakelijk.
Fluitsignaal
Je fluitsignaal kan ook je body language extra ondersteunen, en omgekeerd. Het is goed om van nature een stevig fluitsignaal te hebben, maar dat wil niet zeggen dat je je eigen intonatie niet kan veranderen. Een kleine overtreding kan je op een kalme manier fluiten: kort maar krachtig. Maar als de overtreding rood waard is, mag je fluitsignaal luider en steviger zijn. Mijn filosofie is die van ex-topref Frank De Bleeckere: “Als je naar een wedstrijd kijkt met je ogen dicht, moet je aan het fluitsignaal van de ref kunnen horen om welke aard van overtreding het gaat,” zei hij er ooit over.
Met spelers
Praten met spelers tijdens de match: het werkt. Ik probeer spelers vaak op een rustige en vriendelijke manier aan te spreken, en niet alleen als ik ze een waarschuwing geef. Een klein babbeltje tussendoor: dat appreciëren ze wel. Als ze merken dat hun ref geen politieman is die de regels alleen strikt wil toepassen, maar iemand die ook plezier heeft in het spel, dan worden ze vanzelf kalmer. Als ik dan plots toch een overtreding fluit, aanvaarden ze dat sneller.
Gele kaarten: je strooit er nooit zomaar mee in het wilde weg, maar je bouwt het best een beetje op:
In het begin van de wedstrijd fluit je gewoon de fout.
Dan geef je een terloopse waarschuwing voor de speler die de fout maakte.
Volgt er dan nog een overtreding, dan geef je een gele kaart.
Daarna geef je een tweede gele kaart of meteen rood.
Deze regels zijn van toepassing binnen één team: als drie spelers van hetzelfde team een fout maakten, gaat de vierde de volgende keer zonder fout op de bon. Ook geldt deze opbouw enkel voor kleine overtredingen: trapt een speler in de vierde minuut een tegenstander op de enkels, dan krijgt die uiteraard meteen rood.
Ook na de wedstrijd probeer ik, terwijl ik het wedstrijdblad invul, nog een kort gesprek te doen met de coaches. Zijn er discutabele fases geweest, dan heb ik even de kans om mijn beslissingen even uit te leggen.
Dat waren alvast mijn tips om jouw communicatie op het veld te verbeteren. Heb je er nog andere? Laat het me even weten in de commentaren of stuur een dm via Instagram (@yungreflife).
Het belangrijkste accessoire van de scheidsrechter? Het fluitje, natuurlijk. Maar het ene fluitje is het andere niet: er zijn veel verschillende types, elk met hun aparte eigenschappen. Ik bespreek de bekendste kort in deze post.
Fox 40
Fox 40 is een Canadees merk van scheidsrechterfluitjes en accessoires. Het bedrijf startte in 1987 met het maken van fluitjes zonder kogeltje in. Ze zijn nu megapopulair onder alle refs: vraag een willekeurige scheids in een willekeurige klasse met welk fluitje hij of zij fluit en de kans is groot dat ze de Fox 40 noemen. Ook de allergrootsten kiezen er nog vaak voor: Daniele Orsato, de ref die de laatste Champions League-finale tussen Bayern München en PSG floot, zweert bijvoorbeeld bij de Classic. (Welk tenue hij ook draagt, hij fluit altijd met een fluogeel exemplaar.)
Orsato fluit altijd met de fluogele Fox 40 classic
Het merk heeft een breed gamma met allerlei verschillende types: je hebt bijvoorbeeld de Fox 40 Classic – de meest gebruikte – maar er is ook de Sonik Blast, de Eclipse en de Titan. Die laatste is recent op de markt gebracht, en is uit titanium gemaakt. Hierbij al even hun site:
De Fox 40 classic (fluogeel) en de classic CMG (zwart)
Molten
In de wereld van het basketbal en het volleybal is Molten vooral gekend voor zijn kwaliteitsvolle ballen, maar ook hun fluitjes zijn top. De Molten Valkeen is er één van: deze is ook zeer populair onder de scheidsrechters van over de hele wereld. Onder anderen Björn Kuipers en Antonio Mateu Lahoz gebruiken hem.
De Molten Valkeen is ook mijn favoriet. Het heeft een erg scherp geluid, het klinkt wat schriller dan de Fox 40, maar je kunt er meer nuance in leggen. Het komt kalmer en minder agressief over, zo lijkt wel. Eén korte fluitstoot en spelers weten meteen wat er aan de hand is. Kortom: hier zit een grote fan.
Het is ook het fluitje met het knapste achterliggende verhaal. De merknaam Valkeen heeft zijn naam te danken aan de Walkure – Valkyrie in het Engels, een godin van de oorlog uit de Noordse mythologie die dappere krijgers achtervolgt. Maar Valkeen is ook een samentrekking van het Nederlandse woord valk en het Engelse woord keen (scherp): hét hulpmiddel voor hij die met een scherpe arendsblik naar het veld kijkt, zeg maar.
Acme is het oudste merk van de drie: dit Engelse bedrijf is al actief sinds 1870. Ook zij hebben best een uitgebreid gamma aan fluitjes, waarvan de Tornado 635 en de Tornado T2000 de bekendste zijn. De Tornado 635 (rechts op de foto) is vooral populair in Oost-Europa en Amerika, de T2000 wordt nog steeds veel in Nederland gebruikt.
Ook ik heb ze in mijn collectie, maar ik gebruik ze niet zo vaak. Ik hou gewoon net dat tikje meer van de klank van de Fox en de Valkeen.
Hoe de Acme klinkt, kun je hier beluisteren: Acme Whistles
De Acme T2000 (links) en de Acme Tornado 635 (rechts)
Luid, luider, luidst
Fluitjes moeten luid klinken: het is de bedoeling dat iedereen je heeft gehoord als je een signaal geeft – spelers én toeschouwers. Maar hoe luid klinken die fluitjes die ik hierboven besprak nu eigenlijk? De Australische scheidswinkel Refsworld heeft er eens een mooi overzicht van gemaakt.
Een stoot op de Fox 40 geeft 124,3 decibels: dat is luider dan de pieken tijdens een muziekconcert. De Molten Valkeen is de luidste van allemaal: 127,6 decibels, dat is zelfs voorbij de pijngrens – het kan dus pijn doen aan de oren als je er te hard op fluit. Maar als je in een vol stadion met tienduizenden schreeuwende fans fluit, heeft iedereen je wél gehoord.
Hoe draag je dat fluitje nu rond op het veld? Daar zijn verschillende manieren voor. De ene scheidsrechter houdt het de hele wedstrijd lang vast in zijn hand, de andere gebruikt een koordje of iets dergelijks. Een handig accessoire is de Flip Grip: een T-vormig hulpstuk in rubber dat je aan het fluitje bevestigt en waar je je vingers tussen steekt. Ik gebruik dit vaak met mijn Fox Classic of Valkeen – je moet het fluitje niet extra vastklemmen in je hand, het blijft gewoon makkelijk hangen, maar je kunt het toch altijd vlot hanteren.
De Flip Grip bij de Valkeen en Fox 40 classic
Verder heb je nog koordjes en verschillende soorten ringen die ervoor zorgen dat je het fluitje niet verliest in volle actie. Want dat moet je natuurlijk vermijden…
Wat is jullie favoriete fluitje? En bij welk accessoire zweren jullie? Laat het gerust weten in de commentaren.
Dat het in deze voetbalarme periode belangrijk is om fit te blijven, dat schreef ik eerder al in deze post. Maar het is niet altijd simpel om de juiste oefeningen te vinden voor een evenwichtige scheidstraining op een veld. Daarom deze nieuwe fitnesstip: hoe ziet zo’n veldtraining eruit, of beter: hoe pak je ze aan?
Warming-up
Een uitgebreide opwarming vooraf is noodzakelijk: dit om de spieren goed los te gooien, alsook blessures te voorkomen. Zelf begin ik altijd met tien minuten inlopen, gewoon rondjes rond het veld. Pas dan volgen de echte oefeningen.
Je bakent best met plastic potjes één of meer zones af, waarbij je dan afwisselt tussen een oefening en gewoon joggen. De oefeningen die je doet kies je zelf uit en doe je twee keer: dat kan gaan van knieën heffen en zijwaarts lopen tot achterwaarts lopen.
Mijn aanpak ziet er alvast zo uit:
cirkels maken met de armen (voor- en achterwaarts)
knieën heffen
hielen tegen het zitvlak
zijwaarts lopen
achterwaarts lopen
kleine cirkels maken met de voeten
enzovoort …
Nog niet helemaal duidelijk? Jan van Dutch Referee blog legt zijn aanpak met veel plezier uit in dit flimpje.
Na de oefeningen kan je overgaan tot sprints, best wat verschillend in afstand. Eerst sprint je dus bijvoorbeeld twee keer één zone, daarna breid je geleidelijk uit naar meerdere zones.
Daarna is het tijd voor dynamisch stretchen: hier doe je allemaal verschillende oefeningen om zo je spieren nog even los te gooien. Hieronder een link met geschikte oefeningen:
Na de dynamische stretching kan je eventueel de sprints nog eens herhalen.
Het echte werk
Nu je opgewarmd bent, kan je aan de echte veldoefeningen beginnen. Ook hier gebruik je best potjes om zones af te bakenen. Je kan uiteraard hier ook weer kiezen welke en hoeveel je doet. Hier heb ik alvast vier oefeningen samengesteld, allemaal uit een andere categorie:
High intensity
De eerste oefening is er eentje die je uitvoert op hoge intensiteit: je sprint best op een tachtig à negentig procent van je maximale hartslag. De oefening staat hieronder helder en duidelijk uitgelegd.
(bron: FIFA training program refs)
UEFA-loopoefening
In zijn wekelijkse rubriek Fitness Friday geeft Jan van Dutch Referee blog altijd goede tips over veldoefeningen, en dit is er één van: een oefening ontwikkeld door de UEFA, gebaseerd op snelheid.
De volgende oefening is speciaal bedoeld om je snelheid en coördinatie op het veld te trainen. Het is een goede balans tussen korte sprints, afgewisseld door korte oefeningen: zij- en achterwaarts, maar ook volledig achterwaarts zigzag lopen tussen potjes.
(bron: FIFA training program refs)
Speed
De laatste oefening – een snelheidstest – doe je in het strafschopgebied. Het is opnieuw een prima balans tussen wandelen, joggen, sprinten en zij- of achterwaarts lopen.
(bron: FIFA training program refs)
Zo. Nu hebben jullie een idee van hoe een veldtraining eruit ziet en hoe je ze kan aanpakken.
Check zeker ook nog Dutch Referee blog voor meer goede oefeningen: ik heb er alleszins al veel aan gehad.
Binnenkort zeker nog meer veldoefeningen, nu het nieuwe seizoen stilaan voor de deur staat!
Het is als ref zeer belangrijk om na je wedstrijd goed je spieren en geest te laten rusten. Maar dat wil niet zeggen dat je de volgende dag niet meer moet bewegen. Bij dezen een nieuwe fitnesstip: active recovery – met andere woorden: het recuperatieproces na je wedstrijd.
Vlak na de wedstrijd: rust
In de eerste uren na je match neem je best even wat rust: je laat je benen en geest even recupereren van de zware inspanning. Maar je hoeft geen platte rust te nemen: maak nog een kleine wandeling van een kwartier, zo krijg je minder snel last van stramme benen.
Dag na de wedstrijd: active recovery
De volgende dag daarentegen is het wel belangrijk dat je wat beweegt, vooral om je spieren terug wat los te gooien. Een rustige wandeling is hiervoor prima. Je kunt ook een stukje gaan lopen, maar best tegen een rustig tempo en niet te ver en te lang.
Waarom is dit nu zo goed? Vooral om ervoor te zorgen dat minder snel blessures oploopt. Als je de dag na je wedstrijd een active recovery-sessie doet, geef je je spieren ook de mogelijkheid om zich terug los te werken. Ze gaan dan minder snel verkrampen.
Zelf vind ik het ook altijd prettig om na zo’n wedstrijd en lange week mijn hoofd vrij te maken: ik denk dan bijvoorbeeld terug aan de leuke momenten van de voorbije week. Zo kan ik er weer vol tegenaan voor de volgende week!
De meeste scheidsrechters hebben het ongetwijfeld al eens meegemaakt: twee spelers die neus aan neus gaan staan, een knokpartij na het laatste fluitsignaal, een opstootje… Het is meestal lastig om met zo’n mass confrontation – ook in België gebruiken we de Engelse term – om te gaan. En nog lastiger om zo’n situatie netjes op te lossen.
Hoe gaat het er vaak aan toe? Dat zie je in het filmpje hieronder:
Ook ik kreeg er al een paar keer mee te maken. Daarom een paar tips.
Ten eerste: blijf altijd kalm. Het is belangrijk dat je op je lichaamstaal let, en dus niet gestrest overkomt – jij bent degene die consequent beslissingen moet blijven nemen. Vervolgens: neem wat afstand van het opstootje. Kom er vooral niet in tussen, dat heeft meestal ook geen zin. Observeer rustig wie wat doet, en neem eventueel alvast je kaarten.
Als je met assistenten werkt: pas de ‘Triangle of Control’ toe. Op onderstaande figuur zie je hoe dat precies in zijn werk gaat: je vormt met je team een driehoek, zodat je samen perfect kan zien wat er gebeurt.
Het nut? De ene ziet door zijn plaatsing misschien iets wat de twee anderen niet zagen. Als je alle informatie samenlegt, kun je uit die waarnemingen achteraf de juiste conclusie trekken. Dit is wel alleen voor in extreme gevallen, zoals in dit filmpje:
Het is ook belangrijk om te weten wanneer je kaarten uitdeelt, en wanneer niet. Kleine incidenten kun je ook gerust met een verbale waarschuwing oplossen.
Maar wanneer het echt te hard uit de hand loopt – zoals in de laatste minuten van Paris Saint-Germain tegen Marseille in het seizoen 2020-2021 – kun je niet anders dan kaarten trekken. De scheidsrechter heeft het daar prima opgelost, al had hij er wel vijf rode kaarten voor nodig – zie hieronder:
Of mijn collega’s misschien een gouden tip hadden die ik dan met mijn volgers kon delen, zo vroeg ik me onlangs af. Jazeker, die hebben ze. Bekijk de tips voor beginnende refs hier:
Yung Ref Life 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.