Een opstootje op het veld waarbij de VAR tussenkomt en de ref één of meerdere spelers uitsluit: dat komt wel vaker voor. Maar het is zeldzaam dat twee ploegmaats elkaar in de haren vliegen. En toch: onlangs was het zover in de Turkse competitie. Yungreview #7: kopstoot en klappen uitdelen aan een ploegmakker? Even goed rood…
We zijn ongeveer een uur aan het voetballen in Giresunspor-Galatasaray wanneer Galatasaray-spelers Kerem Aktürkoglu en Marcao het met elkaar aan de stok krijgen. Aktürkoglu legt zijn vinger op zijn mond, met als bedoeling Marcao het zwijgen op te leggen. Die laatste komt aanlopen, geeft Aktürkoglu een kopstoot en probeert hem met de vuist te slaan. Andere Galatasaray-spelers komen intussen aanlopen en proberen de vechtersbazen uit elkaar te halen. Ref Erkan Özdamar ziet het gebeuren, maar hij had de kopstoot en slagen niet gezien omdat hij elders een speler een waarschuwing aan het geven was.
De VAR roept ref Özdamar naar het scherm voor een on-field review, die laatste stuurt Marcao – terecht – van het veld. In de spelregels staat namelijk dat het slaan van een speler altijd met rood bestraft moet worden, ongeacht of het een tegenstander of een ploegmaat is. Intussen heeft Marcao al zich verontschuldigd tegenover Aktürkoglu, maar goede vrienden zullen ze ongetwijfeld niet meer worden.
In ieder geval: de VAR grijpt dus ook in bij opstootjes tussen ploegmaats. Ik had het – omdat het zo zeldzaam is – nog nooit gezien. Maar de VAR-tussenkomst is volkomen terecht.
Hebben jullie al eens rood moeten trekken voor ploegmaats, en hoe ging dat precies in zijn werk? Vertel het in de comments!
Dat de VAR (Video Assistant Referee) meekijkt tijdens een wedstrijd, dat weet intussen iedereen. Maar wanneer hij precies mag ingrijpen, daarover is er nog altijd veel onduidelijkheid. Woensdagavond was er weer zo’n moment waarop de halve wereld – en zeker heel Denemarken – het eens was: dit had de VAR toch moeten corrigeren! Maar was dat wel zo? Vandaag in Yungreview #6: de halve finale tussen Denemarken en Engeland op het EK.
Makkelie wacht het verdict van de VAR af
In de tweede halve finale van het EK 2020 staat Engeland 1-1 gelijk tegen Denemarken na 101 minuten voetballen. Plots komt Engeland er na een combinatie goed uit en gaat Sterling van Engeland het strafschopgebied van de Denen in. Hij maakt een dribbel en gaat duidelijk voorbij de Deense verdediger Maehle. Maar dan gaat Sterling tegen de vlakte. Is er contact geweest of niet? De Nederlandse scheidsrechter Makkelie wijst alleszins gedecideerd naar de stip: penalty.
Bekijk je deze fase uit het standpunt van de ref, dan zegt iedereen: strafschop. Maar bekijk je het in de herhaling vanuit een ander standpunt, bijvoorbeeld van achter het doel, dan valt niet meteen een zwaar contact tussen de twee waar te nemen. De VAR grijpt echter niet in, en Kane trapt Engeland uiteindelijk met zijn strafschop naar de finale. Bij de Denen willen ze nog altijd niet van die strafschop weten. Maar waarom greep de VAR dan niet in?
Even recapituleren voor wie het vergeten was: de VAR grijpt in bij de volgende vier situaties.
Bij een goal. De VAR checkt sowieso alle goals: heeft de ref of een assistent in de opbouw iets gemist, dan kan de VAR de goal eventueel afkeuren.
Wanneer er sprake is van een ‘mistaken identity’ (persoonsverwisseling) – als een verkeerde speler een kaart krijgt, bijvoorbeeld.
Bij gemiste fouten die worden gezien als een buitensporige actie, een DOGSO (ontnemen van een open scoringskans), of gewelddadig gedrag, en dus een rode kaart verdienen.
Ten slotte checkt de VAR ook nog de potentiële strafschoppen: is er een fout in het strafschopgebied gemist, een fout gefloten die er geen was, of juist andersom? Dan zal de VAR die er ook uithalen.
Da’s duidelijk.
Maar als de scheidsrechter een discutabele fase fluit, zoals bijvoorbeeld in dit geval met Sterling, kan de VAR niet ingrijpen. Waarom niet? Omdat het niet kan worden beschouwd als een ‘clear error’ ofte een duidelijke vergissing.
Het zit zo: in de herhaling kan je goed zien dat verdediger Maehle even zijn been laat hangen. Of er effectief contact is? Daarover geven de beelden geen uitsluitsel. We zien alleen dat Sterling heel snel tegen de vlakte gaat. Al dan niet vanwege dat been van Maehle – maar feit is dat het been van de Deen daar niet moest zijn. Mocht het been niet in de buurt van Sterlings voet zijn geweest, dan was de situatie helemaal anders. Was Sterling dan neergegaan, dan kon de VAR Makkelies beslissing als een clear error beschouwen. En dan had hij de hoofdref sowieso naar het scherm langs de lijn geroepen.
Check de foto hieronder. Je ziet duidelijk dat het rechterbeen van Maehle in de buurt van Sterlings voet komt – rijkelijk te laat, want de bal is al een halve meter verderop gerold.
Het uitgestrekte been van Maehle (nr5) bij de strafschopfase
Conclusie: de VAR bij Engeland-Denemarken heeft zijn werk netjes volgens de regels gedaan. Hij heeft de situatie gecheckt en geconcludeerd dat Danny Makkelie géén clear error heeft gemaakt door een penalty te fluiten. Was er ook echt contact? Dat weten alleen Sterling en Maehle. Die eerste krijgt nu het voordeel van de twijfel, die tweede is genekt door zijn traagheid – had hij z’n been maar niet voor dat van de aanvaller moeten planten.
De Denen mogen zeggen wat ze willen. De scheids, die in een fractie van een seconde heeft moeten beslissen, heeft geen duidelijke fout gemaakt. Hij heeft de actie van de Deense verdediger geïnterpreteerd als een fout; uit de VAR-check bleek: inderdaad, dit zou een fout geweest kunnen zijn. Meer kan de VAR vandaag niet doen.
Wat vond jij van deze beslissing? Zou jij de penalty hebben gegeven of niet? Laat het zeker weten, en tot snel!
We hebben het al over het belang van de VAR gehad, en hoe die uitsluitsel geeft over handsballen en rode kaarten. Maar zullen we het eens over die andere technologie hebben die het verschil maakt? Doellijntechnologie is ook een must, zo konden we het voorbije weekend merken. Dit keer in #yungreview: het foutief afgekeurde doelpunt van Ronaldo.
Eerst de feiten: in de 93ste minuut van de WK-kwalificatiewedstrijd tussen Servië en Portugal speelt Nuno Mendes van Portugal de bal diep richting Ronaldo. Die laatste controleert de bal en legt hem voorbij een Servische verdediger en de doelman. Verdediger Mitrovic probeert de bal nog weg te halen – over de lijn of niet: het gaat zo snel dat het lastig te zien is. Scheidsrechter Danny Makkelie geeft dan ook geen krimp, hij laat gewoon doorspelen.
De hele Portugese ploeg schreeuwt moord en brand. Begrijpelijk, want als die goal telt, dan winnen ze de wedstrijd met 2-3. Maar niemand van het scheidsrechtersteam heeft de bal effectief over de lijn zien gaan. Ronaldo misschien wel, hij krijgt alleszins geel voor protest.
Ronaldo ontvangt een geel karton na protest
De wedstrijd eindigt uiteindelijk op 2-2. Veel commotie achteraf bij Portugal uiteraard, want ze laten twee belangrijke punten liggen. En de commotie is – zo blijkt achteraf – helemaal terecht. Op het beeld hieronder is inderdaad te zien dat de bal al over de doellijn was – kortom: doelpunt.
Bij WK-kwalificatiewedstrijden moet het scheidsrechterteam werken zonder VAR of doellijntechnologie – als een bal over de lijn gaat, begint het horloge van iedereen in het scheidsteam te trillen en verschijnt het woord ‘GOAL’ op het scherm. Maar in dit geval dus niet. Scheidsrechter Makkelie stond er helemaal alleen voor met zijn assistenten. Als je alleen op de ogen van de scheids kunt vertrouwen, en niet op technologische hulpmiddelen kunt terugvallen: tja. Dan moet je daar als ploeg maar mee kunnen omgaan, zeker?
Nu ja: raar toch, dat er geen VAR of doellijntechnologie is? Bij de Champions League zorgen ze voor de hele technologische winkel, maar voor de groepsfasen van de Nations en de Europa League en voor kwalificatiewedstrijden van het WK en EK niet. Waarom niet, eigenlijk? Daarover zou ik iemand van de FIFA eens graag horen vertellen. Als die hulpmiddelen er zijn, waarom zou je ze dan niet altijd inzetten, zeker als ze zo vaak het verschil maken?
Vorige keer zagen we een controversiële handsbal in Spanje, dit keer een nog opmerkelijkere fase in de inhaalmatch tussen Charleroi en Club Brugge: een overduidelijke strafschop voor Club die – nadat de VAR zijn zegje gedaan had – toch niet werd toegekend. Yungreview #4: de VAR, een waterdicht systeem?
In de 62ste minuut van Charleroi – Club Brugge krijgt verdediger Sobol de bal en rent ermee door tot in het strafschopgebied. Daar gaat hij neer na een contact met Charleroi-speler Kipré. Eerst dacht ik: yep, die is gaan liggen. Maar in de herhaling is duidelijk te zien dat Kipré Sobol op de hakken trapt. Scheidsrechter Lothar D’Hondt heeft contact met de VAR, maar die laatste vindt het blijkbaar niets. Verder spelen maar.
Het contact tussen Kipré (L) en Sobol (R)
De foto hierboven geeft duidelijkheid: Sobol wordt wel degelijk op de hakken getrapt door Kipré. Hier mag je niet over twijfelen: penalty.
Dat D’Hondt dit zelf niet heeft gezien? Kan gebeuren. Maar dat de VAR hier niet tussenkwam? Dat is al vreemder. Het kan natuurlijk verschillende oorzaken hebben: een black-out, geen toegang tot de juiste camerastandpunten of – erger maar zeker niet uit te sluiten – een blunder van de hoofd-VAR. Maar het is wel jammer dat dit gebeurt, want zo komt er weer een deukje in ons vertrouwen in de VAR – en we zijn het eigenlijk nog volop aan het opbouwen sinds het systeem in onze competitie kwam.
Mijn gedacht? Dat we ons er gewoon moeten bij neerleggen dat de VAR – héél soms – ook gewoon de mist in kan gaan. Mensen maken fouten, maar ook technologie laat het wel eens afweten. En de combinatie: sowieso.
Even met de voeten vooruit tackelen: de regel rond handsballen is de vervelendste van allemaal. Omdat er vaak interpretatie bij komt kijken. Maar soms is hij gewoon helder als kraanwater. Vorig weekend werd dat in de stadsderby tussen Atlético en Real Madrid nog maar eens bewezen. Deze week in #yungreview: de handsbal van Felipe.
In de 39ste minuut van de wedstrijd krijgt Real Madrid een corner toegewezen. De bal wordt rechtstreeks voor doel getrapt, iedereen gaat eronder door en hij belandt zo bij de tweede paal – bij Atlético-speler Felipe. Ook die gaat onder de bal door maar raakt hem met de hand, die na zijn sprong in de lucht was blijven hangen. Scheidsrechter Alejandro Hernández Hernández is zeker van zijn stuk: géén bewuste handsbal. Uiteraard herbekijkt de VAR altijd dit soort fases, zo ook dit keer. Resultaat: hij sommeert Hernández Hernández om toch maar even naar het scherm te gaan kijken – er is twijfel of de beslissing wel correct was. Het duurt even voor de hoofdref een besluit neemt, en daardoor lijkt het alsof hij toch op zijn beslissing zal terugkomen en een strafschop zal fluiten.
Uiteindelijk blijft hij bij zijn standpunt: geen bewuste handsbal, en dus ook geen strafschop.
Volgens mij helemaal terecht: Felipe springt naar de bal om hem weg te koppen, maar mist hem volledig. De bal belandt vervolgens wél tegen de nog zwaaiende (en dus van zijn lichaam verwijderde) arm, duidelijk te zien op deze foto:
Maar omdat de regel dit soort beweging beschouwt als ‘zich niet onnatuurlijk groter maken’, moet de bal inderdaad niet op de stip. Voor één keer was het nog eens helder als kraanwater.
Waarom de VAR zo belangrijk is, daarover schreef ik eerder al. Om de refs bij te staan. Of om ze te corrigeren. Maar hij kan ook broodnodig zijn voor de spelers en de staf.
Vorige donderdag was er de Croky Cup-kwartfinale tussen Standard en Club Brugge. Die wedstrijd is wel vaker geladen, en het was dit keer niet anders.
In de 92e minuut van de wedstrijd krijgt Club Brugge een corner toegewezen. Terwijl de bal voor de goal gegooid wordt, ontstaat er een kleine schermutseling. Via Club-doelman Mignolet en zijn ploegmaat Balanta valt de bal voor de voet van spits Okereke, die hem binnentrapt.
Maar dan begint het. Scheidsrechter Nathan Verboomen keurt het doelpunt af, hij heeft een handsbal van Mignolet gezien. Er ontstaat meteen een opstootje tussen de spelers. Een minuut later keurt Verboomen – na overleg met zijn assistenten – het doelpunt alsnog goed. Daarop ontstaat veel protest bij Standard en moet Verboomen hier en daar nog wat brandjes blussen.
Opstootje vlak na de afgekeurde goal
En dan het opvallendste aan de hele fase: Verboomen overlegt opnieuw met zijn assistent, loopt nog even naar Mignolet zelf en zegt iets tegen hem – die laatste is het er duidelijk niet mee eens. Verboomen loopt dan terug naar het strafschopgebied van Standard en keurt het doelpunt opnieuw af. Hij en zijn assistent zijn het er dan toch over eens: het was een handsbal van Mignolet.
Op de beelden zie je het duidelijk: Mignolet valt achterover en krijgt de bal tegen zijn zwaaiende arm. In dat geval is de regel: is er sprake van een handsbal in een aanvalsfase waar een goal uitkomt, dan moet die goal afgekeurd worden. Het maakt dus helemaal niet uit of het een bewuste handsbal van Mignolet was of niet. Verboomen keurde de goal van Club Brugge dus terecht af.
Alleen: de commotie bleef, vooral bij Club Brugge. Na het laatste fluitsignaal was er zelfs nog een knokpartij tussen beide ploegen.
Die commotie had voorkomen kunnen worden, of toch deels. Er was namelijk geen VAR aanwezig: beelden herbekijken was dus geen optie. Was er wél een VAR geweest, dan hadden de spelers van Club zich pakweg één minuut druk kunnen maken over de beslissing van de scheids. En dan hadden ze vanuit het busje kunnen bevestigen: ‘Beslissing correct: hands. Spelen maar.’
Jammer natuurlijk, maar wel een dikke pluim voor Nathan Verboomen: hij heeft helemaal correct geoordeeld, zonder VAR en onder zo’n druk van spelers en coaches en staf.
Potjes koken over na laatste fluitsignaal.
Trouwens: de dag na het geval-Mignolet kondigde de IFAB – de International Football Association Board – aan dat de regel voor handsballen vanaf volgend seizoen verandert. Als een onbewuste handsbal tot een doelpunt leidt, zal de ref daar niet langer een overtreding voor fluiten. Of het de handsbalregel simpeler zal maken? Dat valt nog te bezien.
In sommige landen doet de voetbalbond het al: wekelijks tekst en uitleg geven bij een beslissing van de ref in een wedstrijd. Meestal gaat het om een beslissing die een serieuze impact had op het wedstrijdverloop, of één die veel verdeeldheid zaaide.
Vanaf nu zal ik ook wekelijks een opvallende beslissing onder de loep nemen – en er mijn mening over geven. Deze week: de rode kaart voor Freuler van Atalanta in de Champions League-wedstrijd tegen Real Madrid.
In de zestiende minuut gaat Mendy van Real Madrid recht op de doelman af. Middenvelder Freuler achtervolgt hem en trekt hem vervolgens tegen de grond. Weliswaar buiten het strafschopgebied, maar de Duitse ref Tobias Stieler aarzelt geen seconde: rood.
Stieler toont de rode kaart aan Freuler. (bron: Gettyimages)
Toen ik het live zag, dacht ik ook meteen: ‘Ja, dit is rood.’ Op sociale media las ik daarop heel wat reacties van collega-refs die dit streng vonden. Nu ik de beelden een paar keer opnieuw heb bekeken, blijf ik het een bijzonder moeilijke situatie vinden. Je ziet wel degelijk dat er nog een verdediger meeloopt richting strafschopgebied (omcirkeld op de foto hieronder). Die verdediger kan in principe als laatste man beschouwd worden, dus de laatste die de aanval zou kunnen afstoppen.
De cruciale vraag is echter: hoe snel kan die verdediger lopen? Is hij niet te ver van de actie verwijderd om alsnog de aanval te kunnen afstoppen in het geval Mendy de tackle kan ontwijken? De scheidsrechter oordeelde duidelijk van wel, vandaar de rode kaart voor Freuler. Hij beschouwt Freuler immers als de laatste man die de aanval kan afstoppen.
De regel zegt: wanneer de laatste verdediger de aanvaller foutief afstopt, wordt dit bestraft met rood.
Als je voor deze overtreding geel trekt, ga je er dus van uit dat die aanstormende verdediger zo snel kan lopen dat hij Mendy nog kan afstoppen, en Freuler is dan niet meer de laatste man.
Ook heeft de scheids voor deze beslissing volgende regel toegepast: hoe breder de aanvalshoek en hoe verder weg van de goal de aanval wordt afgestopt, hoe minder die overtreding wordt beschouwd als een DOGSO (‘denying an obvious goal-scoring opportunity’) – het ontnemen van een duidelijke scoringskans.
Freuler haalt Mendy buiten het strafschopgebied neer, maar hij zit volop in de groene zone van bovenstaande figuur, dus moet je voor die overtreding rood trekken.
Yung Ref Life 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.