Misschien lazen jullie reeds mijn interview met Hassan – CEO van de populaire scheidsrechter app REFSIX. Hassan vroeg toen ook nog of ik het zag zitten een review te doen van de app in een YouTube video. En of dat het geval was! Het resultaat kan je hieronder bekijken:
Ik wil nogmaals REFSIX en Hassan bedanken voor de leuke samenwerking.
En voor degenen die het gemist hebben: dankzij Hassan mag ik 15% korting geven met de kortingscode YUNGREF voor zij die hun app willen upgraden naar de PRO-versie. Mocht je na het bekijken van de video trouwens nog vragen hebben over de app, laat die gerust achter in de commentaren of stuur ze via een dm op mijn Instagram (@yungreflife).
Alle refs hebben standaard een badge op hun tenue tijdens de wedstrijd. Voor de eliterefs zijn dat FIFA/UEFA badges, voor de gewone refs zijn dat badges van hun eigen voetbalbond. Maar hoe krijg je zo’n badge op je shirt, en wat is de beste manier om dat te doen? In de zesde aflevering van ‘Tips voor matchdag’ bespreek ik drie mogelijkheden van hoe een badge op dat shirt kan zitten, of hoe je ze erop kan krijgen.
Uiteraard heb ik wat interessante links voor jullie. Voor degene die nog op zoek naar de Belgische badges of van andere landen, bij dezen:
In de vorige aflevering van tips voor matchdag had ik het over waarom het zo essentieel was om een notitieboekje bij te hebben. Vandaag hebben we het over een andere manier van snel en efficiënt noteren tijdens de wedstrijd, namelijk het gebruik van write-on cards: kaarten waarop je direct kan schrijven, door middel van een sample dat erop staat of stickers die je er zelf opplakt. Ik ben er in ieder geval grote fan van! Daarom deze video hieronder:
Uiteraard heb ik ook wat verschillende soorten van write-on cards of -stickers die ik kan aanbevelen:
Zelf tips van merken die ook write on-cards maken? Laat het me zeker en vast weten in de commentaren of via een dm op mijn Instagram (@yungreflife) en tot snel!
De vorige keren in tips voor matchdag hadden we het over de organiser en waar je je tossmunt kan stoppen na de toss, ditmaal hebben we het over iets totaal anders: over waarom het essentieel is om een notitieboekje bij je te hebben. Dat kan je ontdekken in de onderstaande video:
Uiteraard heb je ook verschillende soorten notitieboekjes: met of zonder potloodje, grote, kleine: voor ieder wat wils. Hieronder alvast een paar die ik zeker kan aanraden:
En er zijn er nog veel meer soorten! Heb je er zelfs nog een goede? Laat het mij zeker weten in de commentaren of via een berichtje op mijn Instagram (@yungreflife). Er komt gauw een nieuwe tip aan, die zal ook met kaarten en notitie te maken hebben. Tot dan!
Communicatie is altijd en overal van belang, maar tijdens een wedstrijd is het essentieel. En niet alleen moet je duidelijk communiceren met spelers, maar ook met coaches en supporters. In deze post geef ik wat tips hoe je die communicatie kan toepassen in een wedstrijd.
Afspraken
Het begint eigenlijk al vóór de wedstrijd: ik maak op voorhand altijd afspraken met de coaches. Ik leg uit wat ik van iedereen verwacht. Bijvoorbeeld: dat de spelers tijdens de match gerust mogen vragen waarom ik een bepaalde beslissing nam. Op één voorwaarde: dat ze het met respect doen. “Anders trek ik geel,” zeg ik dan. Meestal zorgen die afspraken voor een rustig wedstrijdverloop, omdat coaches dan ineens weten hoe ik een wedstrijd aanpak.
Lichaamstaal
Lichaamstaal is zeer belangrijk als scheidsrechter. Spelers en trainers zijn het vaak niet eens met je beslissing, dus moet je je beslissingen als het ware ‘verkopen’.
Het begint met het maken van duidelijke gebaren. Is er een handsbal, dan wijs je na het fluiten naar je arm. Zorg dat iedereen het gezien heeft – spelers en coaches, maar ook de supporters. Zo weet iedereen waarom je floot: dit was hands. Overdrijf desnoods een beetje: hou je arm een seconde langer in de lucht, of doe de beweging wat theatraler dan je normaal zou doen.
Kijk even naar de Engelse ref Mike Dean: je hoort niet wat hij zegt, maar je weet direct dat er niks aan de hand is.
Mike Dean is een meester in body language
Wat ook helpt, is de juiste gelaatsuitdrukking als je een beslissing neemt – het liefst is die neutraal. Begin dus bijvoorbeeld niet te glimlachen als je een speler uitsluit: dat komt echt niet goed over. Als een speler iets herhaaldelijk doet dat niet door de beugel kan, dan laat je hem dat kordaat weten – zie deze situatie waarin Björn Kuipers aangeeft dat hij genoeg heeft van het gezeur van Neymar Jr.
Björn Kuipers is klaar met het gezeur van Neymar Jr. op het WK 2018
Maar met lichaamstaal alléén los je het niet op: zorg vooral dat je altijd kort bij de actie staat. Als je een fout fluit als je op twee meter afstand staat, komt dit sowieso geloofwaardiger over dan wanneer je nog twintig meter achter bent: je hoeft dan helemaal niks te ‘verkopen’, iedereen weet dat je het gewoon gezien hebt. Een goede conditie hebben is dus noodzakelijk.
Fluitsignaal
Je fluitsignaal kan ook je body language extra ondersteunen, en omgekeerd. Het is goed om van nature een stevig fluitsignaal te hebben, maar dat wil niet zeggen dat je je eigen intonatie niet kan veranderen. Een kleine overtreding kan je op een kalme manier fluiten: kort maar krachtig. Maar als de overtreding rood waard is, mag je fluitsignaal luider en steviger zijn. Mijn filosofie is die van ex-topref Frank De Bleeckere: “Als je naar een wedstrijd kijkt met je ogen dicht, moet je aan het fluitsignaal van de ref kunnen horen om welke aard van overtreding het gaat,” zei hij er ooit over.
Met spelers
Praten met spelers tijdens de match: het werkt. Ik probeer spelers vaak op een rustige en vriendelijke manier aan te spreken, en niet alleen als ik ze een waarschuwing geef. Een klein babbeltje tussendoor: dat appreciëren ze wel. Als ze merken dat hun ref geen politieman is die de regels alleen strikt wil toepassen, maar iemand die ook plezier heeft in het spel, dan worden ze vanzelf kalmer. Als ik dan plots toch een overtreding fluit, aanvaarden ze dat sneller.
Gele kaarten: je strooit er nooit zomaar mee in het wilde weg, maar je bouwt het best een beetje op:
In het begin van de wedstrijd fluit je gewoon de fout.
Dan geef je een terloopse waarschuwing voor de speler die de fout maakte.
Volgt er dan nog een overtreding, dan geef je een gele kaart.
Daarna geef je een tweede gele kaart of meteen rood.
Deze regels zijn van toepassing binnen één team: als drie spelers van hetzelfde team een fout maakten, gaat de vierde de volgende keer zonder fout op de bon. Ook geldt deze opbouw enkel voor kleine overtredingen: trapt een speler in de vierde minuut een tegenstander op de enkels, dan krijgt die uiteraard meteen rood.
Ook na de wedstrijd probeer ik, terwijl ik het wedstrijdblad invul, nog een kort gesprek te doen met de coaches. Zijn er discutabele fases geweest, dan heb ik even de kans om mijn beslissingen even uit te leggen.
Dat waren alvast mijn tips om jouw communicatie op het veld te verbeteren. Heb je er nog andere? Laat het me even weten in de commentaren of stuur een dm via Instagram (@yungreflife).
Omdat het vorig filmpje over tips voor matchdag een succes was, kon ik niet wachten om het volgende te posten. Ditmaal geef ik wat tips over waar je nu eigenlijk je muntje allemaal kan steken na de toss. Er zijn inmiddels verschillende trucjes voor, die ik in onderstaande video kort uitleg:
Wie geïnteresseerd is om de polsband van Kipsta zelf aan te kopen, hieronder alvast de link:
Heb je zelf nog ideeën of tips die ik in één van de volgende video’s kan uitleggen? Laat zeker en vast een reactie achter of stuur me een berichtje via mijn Instagram (@yungreflife). Tot snel!
Op mijn Instagramaccount deed ik onlangs een POLL met de vraag of ik een nieuw concept zou starten op mijn blog, dit keer over scheidsbenodigdheden en praktische tips voor tijdens de wedstrijd. Alle mensen die erop antwoordden, vonden dat een prima idee! Dus bij dezen de eerste aflevering: over de reforganiser.
Zin om na het zien van deze video er eentje te kopen? Hieronder alvast een paar links naar organisers die ik zeker kan aanraden:
Zelf nog ideeën wat ik zou kunnen doen in de volgende aflevering voor uitrustingtips? Laat zeker een reactie achter of je kan me ook altijd sturen via dm op mijn Instagram (@yungreflife)! Ook alvast een kleine spoiler: volgend blogbericht wordt een interview… 😉
Hij is niet meer weg te denken uit het profvoetbal: de VAR oftewel de Video Assistant Referee. Een fantastische uitvinding die een einde moet maken aan fouten van de ref op het veld. En dat doet hij ook: er zijn inderdaad heel wat fases geweest waarbij de VAR als geroepen kwam. Toch zorgt diezelfde VAR soms voor controverse.
Voor we gaan kijken waarom die VAR nu zo belangrijk is, even een stap terug: wat is de precieze rol van de VAR en wanneer treedt hij op?
De VAR is er om de scheidsrechters te corrigeren wanneer ze een fout gemaakt hebben. In voetbaltermen heet dit een ‘clear error’, een duidelijke vergissing. Wanneer de scheidsrechter of zijn assistenten in de wedstrijd iets gemist hebben – buitenspel, een zware tackle, noem maar op – kan de VAR ingrijpen. Hij stelt de ref dan via de headsets op de hoogte.
Dit kan maar bij 4 spelsituaties:
Bij een goal. De VAR checkt sowieso alle goals: heeft de ref of een assistent in de opbouw iets gemist, dan kan de VAR de goal eventueel afkeuren.
Wanneer er sprake is van een ‘mistaken identity’ (persoonsverwisseling) – als een verkeerde speler een kaart krijgt, bijvoorbeeld.
Bij gemiste fouten die worden gezien als een buitensporige actie, een DOGSO (ontnemen van een open scoringskans), of gewelddadig gedrag, en dus een rode kaart verdienen.
Ten slotte checkt de VAR ook nog de potentiële strafschoppen: is er een fout in het strafschopgebied gemist, een fout gefloten die er geen was, of juist andersom? Dan zal de VAR die er ook uithalen.
Een goal wordt afgekeurd door de VAR, omdat er buitenspel was gesignaleerd in de opbouw. (bron: FIFAtv)
De VAR grijpt dus niet in als er bijvoorbeeld een doelschop of corner fout gezien is. Roberto Rosetti, VAR-projectleider bij de FIFA, legt het simpel uit in dit filmpje: https://youtu.be/pp431Y1Eqf0
Het VAR-team
Als we het over de VAR hebben, dan praten we eigenlijk over een team – net zoals bij het team van de ref, zijn assistenten en de vierde ref op het veld.
Voor elke wedstrijd worden drie VAR-refs aangeduid: een hoofd-VAR, een A-VAR (assistent-VAR) en een derde assistent die voor de beelden zorgt – hij zorgt voor de juiste camerastandpunten en trekt bijkomende lijnen waar nodig.
De taak van de A-VAR? De hoofd-VAR bijstaan in zijn beslissingen bij betwistbare situaties, of het spel volgen terwijl die eerste een eerdere fase bekijkt. Het is de hoofd-VAR zelf die aan de hoofdref op het veld vertelt of zijn beslissing al dan niet juist was. Indien wel mag de ref het spel gewoon hervatten. Zo niet, dan zijn er twee mogelijkheden:
Als de fout die de ref gemaakt heeft, niet voor interpretatie vatbaar is, spreken we van een VAR-only review. De scheidsrechter wordt op zijn fout gewezen en corrigeert die op het veld.
Is de fout wél voor interpretatie vatbaar, dan zal de VAR de ref uitnodigen om even naar de fase te komen kijken op het videoscherm op het veld en de beelden zelf te beoordelen. Dat heet een on-field review.
Het onderscheid staat helder uitgelegd in deze illustratie:
Duidelijk onderscheid tussen een on-field review en een VAR-only review. (bron:FIFA)
Een hele brok informatie, inderdaad. Daarom even wat voorbeelden:
In dit filmpje legt Wesli De Cremer kort uit hoe de VAR in België werkt:
Een voorbeeld van een VAR-only review uit Nederland:
En een voorbeeld van een On-field review uit Nederland:
Nooit meer fouten maken?
Maar waarom is de VAR nu zo belangrijk voor het voetbal? Het antwoord ligt voor de hand: als ref wil je maar twee dingen – zo onzichtbaar mogelijk zijn en geen enkele fout meer maken.
Maar sommige regels zijn voor interpretatie vatbaar, zoals de handsbal. En als het er op aankomt om te beslissen of het wél of geen hands was, dan is die VAR echt essentieel. Uiteraard haalt de VAR er ook de duidelijke fouten van de ref uit, en maakt hij zo het voetbal een stuk eerlijker.
Veel commentatoren en supporters hebben het niet zo op de VAR begrepen, ze willen hem liever weg – terug naar het ‘oude spel’ zonder technologische hulpmiddelen. Maar als er middelen zijn die ons op het veld betere beslissingen doen nemen, dan moeten we die met beide handen aannemen. Scheidsrechters zijn en blijven mensen, ongeacht hun niveau, en die maken nu eenmaal fouten. En ja, de VAR kan ook fouten maken. Of er kunnen wereldgoals worden afgekeurd. Dat is nu eenmaal voetbal, er zijn en blijven regels. En daar moet je dan maar mee leren leven. Maar wat mij betreft is het duidelijk: de VAR is onmisbaar.
Hopelijk zijn jullie nu toch wat wijzer geworden over de VAR, en waarom hij nu eigenlijk zo essentieel is voor het voetbal. Trouwens: ik heb nu ook een Instagram-account voor mijn blog (@yungreflife). Mocht je dus nog vragen hebben over de VAR of dergelijke, stuur me gerust een berichtje. Tot de volgende post!
Een tijdje geleden kwam ik op het idee om een Instagram account te maken, speciaal in het kader van mijn blog. Hier en daar ben ik dan wat info gaan halen over hoe ik dit het beste aanpak, wat ik er ga op posten, wat tips & tricks dus. Maar dus: hij staat vanaf nu online. Ik kan zo toch regelmatiger iets posten, zeker nu, aangezien voetbalwedstrijden er niet zijn. Indien je dus op de hoogte wil blijven van de posts op mijn blog zelf en die van op Instagram, is @yungreflife het juiste adres.
Yung Ref Life 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.