Dutch referee Clay Ruperti about being a FIFA Video Match Official: “It’s totally different than refereeing on the pitch.”

What is life like when you are an international VAR? How do you combine refereeing on the pitch with sitting in the VAR control room? And how on earth do you train as a VAR? I’ve been wondering about these questions for a while now, and who better to give me some answers than Clay Ruperti? He’s a professional referee in the Netherlands and FIFA VAR since last January. The Netherlands has the VAR system since season 2018-19, so Clay must be quite familiar with it by now.

ARNHEM, NETHERLANDS – JANUARY 18: Referee Clay Ruperti during the Dutch TOTO KNVB Cup match between Vitesse and DVS ’33 at the Gelredome on January 18, 2022 in Arnhem, Netherlands (Photo by Peter Lous/Orange Pictures)

YungRef: You’re a referee in the KeukenKampioen Divisie and a FIFA video referee in the Eredivisie and during international games: which do you like the most?

Clay: When I started refereeing more than fifteen years ago, the VAR didn’t even exist. So naturally, I prefer being a referee. Then again, video refereeing is pretty exciting too. I mean, when you’re sitting behind those tv screens and all that fantastic technology, it’s quite something. But it’s a totally different discipline: you use different skills than when you’re out on the pitch.

YungRef: How do you prepare for games as a VAR?

Clay: Actually, the preparation is very similar to preparing as a regular referee. You put both teams under a zoom lens: you check rankings, key players, match conditions, etcetera. Before international games, we have a short meeting with the whole referee team. During games in the Netherlands, we are based at the Replay Center in Zeist, so we call the field referees when they’re in the stadium. Then we shortly discuss tactics and expectations.

YungRef: Is it hard to combine refereeing and being a VAR? To me, it seems to require a totally different mindset.

Clay: Of course it’s different, but hard? Not really. On the pitch, you have the final call, and you’re responsible for every decision: that’s the one thing I can think of. Oh, and maybe the fact that you sometimes have three games in one weekend: one as a ref, one as a fourth official and one as a VAR. In the beginning, that was a bit heavy. But I quickly got used to it.

YungRef: Do you take seminars to improve your skills as a VAR? If so: what are they like?

Clay: VAR-training is a regular element of our monthly meetings. We watch videos of match situations or simulations and then analyze them. Or we make our own decisions in a split-second and discuss them with colleagues. For UEFA, I followed only one online seminar at the beginning of last season, due to Covid-19. We did some technical and practical sessions about offside lines, about when a VAR should intervene or not, and the likes.

Clay during a VAR intervention

YungRef: Do you get assessment marks on your performance as a VAR?

Clay: Yes, but it’s different than with a regular referee report. When they examine VAR’s, they focus on questions like: did the VAR correctly intervene, did he give the referee the right advice, and so on. Also, our way of communication and use of language is crucial. When the VAR talks to the referee in The Netherlands, we always say “Zeist here”, referring to the place where the Replay Center is located. It’s crucial, because the referee needs to know who is talking to him in the headset. Anyway, for every aspect of the game you get either a plus or a minus.

YungRef: In the episode ‘Extra Tijd’ with Danny Makkelie you were the VAR. What is it like to be the VAR for an elite referee team?

Clay: It’s simply amazing to work with them, because you really learn a lot about teamwork and communication. I often do games with Danny, not only big games such as Ajax versus Feyenoord, but also smaller ones. As a FIFA video referee, I also get the chance to work with top referees from all over Europe. For example, I’ve been in Kazakhstan with Donatas Rumsas from Lithuania for a World Cup Qualification match. He also made his debut in the Champions League last December.

YungRef: Let’s talk about your job as referee in the Dutch second division. What is it like?

Clay: Our KeukenKampioen Divisie or KKD is great when you want to prepare for the Eredivisie (First League in NL): the game quality is really nice, and you also referee youth teams from the Eredivisie. They can’t get promoted to the first league, only relegated to a lower league. I’m in a group with about thirty-five referees active in the Eredivisie and the KKD. We are all part of the group ‘Scheidsrechters Betaald Voetbal’ (Professional Football Referees). I mainly take care of KDD games, of course, but each season we also get a couple of appointments in the Jack’s League, the highest amateur division. It’s part of our game plan.  

MAASTRICHT, NETHERLANDS – AUGUST 13: referee Clay Ruperti red card during the Dutch Keukenkampioendivisie match between MVV and De Graafschap at De Geuselt on August 13, 2021 in Maastricht, Netherlands (Photo by Marcel Bonte/Orange Pictures)

YungRef: What are your goals for the coming years?

Clay: As a referee: keep doing those nice games in the KKD, and work step by step toward the highest level, the Eredivisie. It would be amazing to referee there. But as I said: step by step. We’ll see what happens.

And as a VAR: to be as invisible as possible. Naturally, I don’t have any influence over that, because you never know what will happen. But we sure want to be ready for that one difficult situation that might be coming up. If it happens, we want to be one hundred percent focused. And make the right call, of course!

YungRef: In all those years, what was the most valuable thing you learned?

Clay: Perhaps this: always be yourself, on and off the pitch. Watch and learn from other referees, but never change your own style, only improve it. Certain observers or coaches want you to referee in a certain way, but it’s better when you have your own personal style.

I also learned to deal with unexpected situations, with pressure and resistance.

But you know what? Refereeing is one big learning process, and it never stops.

YungRef: Last one: do you have a valuable tip for young referees?

Clay: First, like I just said: stay close to who you are. Go watch colleagues at any level: you’ll definitely learn something that helps you improve your own referee skills. And finally: enjoy every moment of this amazing hobby.

A valuable tip indeed, Clay. Thanks for talking about refereeing and the VAR. All the best for the upcoming season!

Voorbereiding op het nieuwe seizoen: update van de spelregels door IFAB

Nieuw seizoen, nieuwe doelen, en ook: nieuwe regels. Jaarlijks worden de spelregels geüpdatet door IFAB – International Football Association Board: dit om eventuele regels die vorig seizoen niet zo duidelijk waren of waar bijvoorbeeld veel commotie rond was, weg te werken en te vervangen door duidelijkere, concretere regels. In België moeten alleen de refs die volwassenen fluiten jaarlijks een spelregeltest doen, jeugdrefs moeten dat (voorlopig) niet.

De spelregels worden meestal al in juni gepubliceerd, omdat er dan al vriendschappelijke wedstrijden zijn onder profclubs. Hier worden die nieuwe regels dan al vaak toegepast. In augustus starten in België ook de meeste jeugdteams terug met trainen en vriendschappelijke wedstrijden te spelen, dus voor alle refs die nu nog niet bezig zijn is het uiteraard handig af en toe al eens het nieuwe spelregelboekje erbij te pakken. Op de site van IFAB kan je hier de papieren versie (in het Engels of een andere taal) bestellen, of je kan ook de app downloaden. Zoals altijd zijn het vrij kleine wijzigingen, maar je wilt het toch niet meemaken dat je een regel niet kent tijdens een wedstrijd?

Mochten jullie dus nog niet weten wat doen in deze vakantie, dan bij deze wel ;). Veel succes met de voorbereidingen!

“Als iemand vraagt wat mijn doel nu is? Betaald voetbal!”Achter de schermen met FIFA-ref Shona Shukrula

“Als iemand vraagt mijn doel nu is? Betaald voetbal!””

Shona Shukrula in De wetten van Shona

De Nederlandse ref Shona Shukrula schreef geschiedenis, omdat ze de eerste vrouwelijke vierde official ooit was in het betaald voetbal. En nu heeft ze ook een eigen documentaire, geproduceerd door de Nederlandse voetbalbond en te bekijken op YouTube. Die gaat vooral over haar leven als ref, maar ook over haar job als officier van justitie. Ze beschrijft erin hoe zwaar het om telkens de fysieke testen van de FIFA te doen, en hoe arbitrage steeds lastiger te combineren is met haar job.

Screenshot van de docu: het eerste fluitsignaal

De doelen van Shona lijken simpel: de FIFA-fitnesstest halen en de eerste vrouw worden die zelf wedstrijden in het betaald voetbal bij de mannen leidt. In de documentaire zien we haar naar die test toe werken. Ze vertelt dat ze hem in 2019 niet haalde, en dat het een stevige deuk in haar zelfvertrouwen was. Naast arbitrage is ze ook nog fulltime aan de slag als officier van justitie: een voltijdse job én arbitreren op het hoogste niveau, dan blijft er weinig tijd over voor wat anders. “Als je niet kan plannen, is de combinatie scheids en officier bijna onmogelijk”, geeft ze ook toe.

Vlak voor de wedstrijd

De docu is een echte aanrader voor elke ref die een zekere ambitie heeft. De rode draad – het toeleven naar die FIFA-test – wordt prima afgewisseld met bijvoorbeeld wedstrijdfragmenten of familietaferelen – Shona’s eigen familie leeft erg mee met haar passie. Zeer inspirerend voor jonge refs die ook naar de top willen. En zomaar – zoals elke docu van de KNVB – te bekijken op YouTube.

Bekijk hier de trailer:

Bekijk hier de docu zelf:

Voor wie de docu al heeft gezien: wat vonden jullie ervan? Laat jullie commentaar gerust achter in de comments!

FIFA 2022 Refereeing International Lists: dit zijn de FIFA-scheidsrechters van 2022

Hij is al een tijdje officieel, maar werd pas één van de afgelopen dagen gepubliceerd: de lijst met FIFA-scheidsrechters voor 2022.

De lijst is opgedeeld per land en per soort van FIFA-badge: gewone referees, assistant referees, futsal referees, beachsoccer referees, en sinds een tweetal jaar ook Video Match Official referees. Die laatste kan je tegenwoordig ook krijgen als je zelf geen andere FIFA-badge hebt. Maar je kan dus wel worden aangeduid als VAR op internationale wedstrijden. Er staat ook tussen haakjes bij sinds wanneer de scheidsrechters bij de FIFA actief zijn.

Als we kijken naar België is er eigenlijk maar één wijziging: Caroline Lanssens, die sinds een tijdje in de Super League (eerste klasse van de vrouwen) fluit, heeft nu haar eerste FIFA-badge te pakken.

Voor de rest blijven alle Belgische FIFA-badges hetzelfde. In andere landen is dat wel anders. Neem nu Duitsland: na het internationale afscheid van Dr. Felix Brych is de Duitse Bundesliga opnieuw twee FIFA-refs rijker – Daniël Schlager en Sven Jablonski mogen nu ook internationale duels fluiten.

De hele lijst bekijken? Je kan hem hieronder downloaden:

FIFA 2022 list

‘Je beslissingen uitleggen: dat zorgt altijd voor meer begrip bij spelers, staf en supporters’: scheidsrechter en opleider Sander de Brito Roque over het Nederlandse amateurvoetbal

Over de arbitrage in het Nederlandse jeugd- en amateurvoetbal en de scheidsopleidingen daar leerde ik alles van mijn bloggende collega Jan ter Harmsel alias Dutchreferee (herlees het interview hier). Maar hoe gaat het er eigenlijk aan toe in de hogere divisies? Even bellen naar Sander de Brito Roque, scheidsrechter in de Nederlandse Derde Divisie en de Jack’s League én hoofdopleider voor beginnende refs. Hij stond me al te graag te woord.

YungRef: Je fluit in twee verschillende competities: de Derde Divisie (denk: de Belgische derde amateurklasse) en de Jack’s League (onze eerste amateurklasse). Hoe interessant zijn die?

Sander: Héél erg, het is echt een prachtig niveau om te fluiten. De teams kunnen niet promoveren of degraderen, de scheidsrechters kunnen alleen niet promoveren. Ze kunnen dus niet rechtstreeks promoveren naar het profvoetbal van de Keuken Kampioen Divisie (tweede klasse) en de Eredivisie (eerste klasse): ze kiezen heel bewust voor dit niveau. Maar het is zeker niet minder leuk: de teams spelen op een degelijk niveau, en dankzij de vele supporters is er altijd ontzettend veel ambiance op de tribune – voor sommige derby’s zijn ze zelfs met vele duizenden. En dat alle wedstrijden ook nog eens op tv uitgezonden worden, maakt de beleving helemaal compleet!

YungRef: Je bent ook hoofdopleider bij de Nederlandse voetbalbond KNVB. Wat houdt je functie in?

Sander: Toen ik negen jaar geleden startte, was ik verantwoordelijk voor de opleiding van de beginnende scheidsrechters. Vandaag ontferm ik me over het talententraject van de KNVB, met het oog op doorstroming naar de Keuken Kampioen Divisie en de Eredivisie. En dat lukt aardig: Marc Nagtegaal fluit momenteel in de Eredivisie, Luca Cantineau is dan weer actief in de Keuken Kampioen Divisie – ze zijn allebei bij mij op cursus geweest. Maar eigenlijk ben ik nog trotser op het feit dat ik al wat oudere refs heb kunnen opleiden die met veel plezier fluiten in de Jack’s League.

YungRef: Je bent een paar jaar geleden als KNVB-opleider naar de Caraïben geweest om refs te coachen. Hoe ging dat?

Sander: Dat waren echt machtige ervaringen. In Suriname en Aruba deed ik technische sessies met de refs en coachte ze tijdens wedstrijden.

Het grappige was: toen ik arriveerde, vielen hun ogen bijna uit hun kassen. Ze hadden namelijk een witte vijftiger verwacht, geen jonge gast zoals ik (lacht). En ze werden helemaal gék toen ze mijn KNVB-kleding zagen met het leeuwenlogo op – zo officiéél, man! Het was een hele fijne groep: heel leergierig, wat sowieso de max is voor een opleider. Dat ik gewoon op mijn gemak Nederlands kon praten tijdens de sessies was ook mooi meegenomen.

In Suriname stond er toevallig een belangrijke derby op het programma die zou worden gefloten door de enige FIFA-scheids die het land rijk is. Maar toen ze mij bezig zagen tijdens de sessies hebben ze van die FIFA-ref snel de vierde official gemaakt – ik mocht hoofdscheids zijn. Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen.

Ze hadden me ingeprent dat het geen makkelijke wedstrijd zou worden, maar daar was niet veel van te merken: na een halfuur stond het al 0-3, en de algemene intensiteit was vrij laag. Het enige wat ik écht gek vond: op een bepaald moment beging een speler vlak naast de lijn een zware overtreding – naar Nederlandse normen was dat rood. Maar de overtreder schudde de getackelde speler rustig de hand en niemand van de staf en supporters gaf een krimp! Nou, toen leek een rode kaart me plots heel overdreven, dus gaf ik maar geel. Even later ging op dezelfde plek de bal over de zijlijn en claimde de thuisploeg de bal. Ik oordeelde: voor de tegenpartij. Wel, toen werden ze op de bank en in de tribune helemaal gek. Best raar, in Nederland zou het net andersom zijn.

Sander in actie op Suriname

YungRef: Ik las op Instagram dat je binnenkort een nieuwe uitdaging aangaat – iets op de Caraïben?

Sander: Op 1 februari start ik bij een sportconsultancybureau, en specifiek ga ik twee projecten van de voetbalbonden op Aruba en Bonaire in goeie banen leiden. Dankzij subsidies konden ze daar extra medewerkers aannemen, en die ga ik opleiden. Het is te zeggen: ik ga ze niet vertellen hoe ze trainingen moeten geven, maar ik ga ze wél helpen om bijvoorbeeld meer meisjes te overtuigen om ook te gaan voetballen, of om scheidsrechters aan te trekken. Met dat laatste heb ik toevallig wel een beetje ervaring. Ik ga de job trouwens doen vanuit Nederland, maar ik ga natuurlijk wél af en toe naar ginder.

YungRef: Ik zag dat je goed bevriend bent met een paar scheidsrechters uit jullie hoogste klasse. Jullie trainen zelfs regelmatig samen.

Sander: Klopt. Er is in Nederland sowieso een heel goeie band tussen de amateur- en de eliterefs, maar het helpt natuurlijk ook al je samen opgroeit. Zoals met Clay Ruperti, die in de Keuken Kampioen Divisie fluit en als VAR internationale wedstrijden begeleidt: we woonden als kind bij elkaar om de hoek, zijn samen beginnen fluiten en promoveerden bijna elk jaar tegelijkertijd. Ook Eredivisie-scheids Jeroen Manschot komt hier wel eens over de vloer. En ja, dan is samen trainen ook gewoon leuk.

YungRef: Ik zag jou voor het eerst in actie in een filmpje op YouTube, tijdens een hevig opstootje in de wedstrijd Katwijk–Kozakken Boys: je stuurde toen een speler en een coach van het veld. Kan je wat meer vertellen over die beslissing?

Sander: Er hoort wat context bij: Katwijk en Kozakken Boys hadden een seizoen eerder een heftige wedstrijd gespeeld als de nummers één en twee van het klassement. Ze hadden maar één puntje verschil, en wie won zou kampioen spelen. Een zeer bewogen partij: Kozakken Boys troffen vaak het doelkader, Katwijk viel in het slot met tien man door een rode kaart, de ref moest tijdens de match vervangen worden vanwege een blessure. Eindstand 0-0 en Katwijk werd kampioen.

Ik floot Katwijk – Kozakken Boys op de tweede speeldag van het nieuwe seizoen: al die emoties en frustraties van de vorige keer waren dus nog lang niet weggeëbt. Ik voelde het vanaf de eerste minuut, maar ik had de wedstrijd prima onder controle.

Tot dat ene moment: de bal rolt over de zijlijn, de kapitein van Katwijk wil graag de ingooi snel hernemen maar wordt vastgehouden door de coach van Kozakken Boys. Daarop ontstaat er duw- en trekwerk – mij leek het verstandig om alles zo’n beetje van op afstand te bekijken. Ik heb dan maar besloten om de wedstrijd een kwartier te staken en de disciplinaire straffen in de catacomben te geven, om nog meer commotie op het veld te vermijden. Het verdict: rood voor kapitein Susan van Katwijk én voor trainer Cornelissen van Kozakken Boys.

YungRef: Je hebt je beslissing achteraf toegelicht tijdens een interview. Welke voordelen zie je daar in?

Bekijk hier het interview met Sander na VV Katwijk – Kozakken Boys (1-1)

Sander: Ik vind het eigenlijk altijd essentieel dat je je beslissingen uitlegt, en in dit specifieke geval helemaal. Op je gemak jouw kant van het verhaal doen en uitleggen waarom je een bepaalde beslissing genomen hebt: dat geeft toch net iets meer duidelijkheid naar de buitenwereld toe, niet? En hopelijk zorgt het ook voor meer begrip bij spelers, staf en supporters.

Rustig aan, jongens 🙂

YungRef: Ten slotte: wat wil je nog graag bereiken in je carrière?

Sander: Ik bekijk het altijd zo: ik wil volgende week beter fluiten dan deze week. Dat is voor mij het allerbelangrijkste. Uiteraard wil ik ook nog wel leuke wedstrijden fluiten en met mijn nieuwe job nog wat dingen bereiken, maar we zien wel hoe het loopt, zeker?

En daarmee zat deze leuke én leerrijke babbel met Sander erop. Hartelijk dank en succes met je nieuwe job, collega!

Waarom het fijn is om scheidsspullen te ruilen

Wie mij ook op Instagram volgt (@yungreflife) heeft het ongetwijfeld al opgemerkt: sinds vorig seizoen verzamel ik scheidsrechterspullen. Meestal ruil ik gadgets met collega’s – ik ben lang niet de enige die het doet. Soms krijg ik ook gewoon spullen toegestuurd van refs zonder verzamelwoede – ze laten die spullen liever niet in de kast slingeren. En ik ben dan heel blij met hun afdankertjes!

Wat ruil ik dan zoal? Badges uit verschillende landen, rode en gele kaarten met speciale logo’s, tossmunten of pins. Ik heb intussen al zo’n twintigtal keer iets geruild, en dan begint je collectie dus aardig aan te dikken.

En dat ziet er zo uit:

Enkele badges uit o.a. Rusland, Spanje en de Verenigde Staten
Kaarten uit o.a. Frankrijk en Finland

Het fijne aan spullen ruilen? Je kan nooit alles hebben, dus het is elke keer opnieuw leuk als je weet dat er nieuwe badge of een tossmunt onderweg is. Vaak zit er ook een handgeschreven briefje bij van de ref in kwestie, met een persoonlijke boodschap: heel leuk. En dat kan dan het begin zijn van een gesprek via sociale media – ik stuur geregeld berichten met collega’s uit Nederland, Italië, Spanje of de Verenigde Staten.

Daarom deze kleine oproep: heb je zelf nog spullen liggen (een badge, bijvoorbeeld) die in de weg ligt, of wil je ook eens graag wat ruilen (ik kan altijd Belgische badges, kaarten en dergelijke in de plaats sturen!)? Stuur me dan een dm via Instagram of laat hier iets achter in de comments.

Tips voor matchdag #6: over scheidsbadges: hoe krijg je je badge op je shirt?

Alle refs hebben standaard een badge op hun tenue tijdens de wedstrijd. Voor de eliterefs zijn dat FIFA/UEFA badges, voor de gewone refs zijn dat badges van hun eigen voetbalbond. Maar hoe krijg je zo’n badge op je shirt, en wat is de beste manier om dat te doen? In de zesde aflevering van ‘Tips voor matchdag’ bespreek ik drie mogelijkheden van hoe een badge op dat shirt kan zitten, of hoe je ze erop kan krijgen.

Uiteraard heb ik wat interessante links voor jullie. Voor degene die nog op zoek naar de Belgische badges of van andere landen, bij dezen:

Op zoek naar badges van andere landen? Laat het me weten in de commentaren…

Nog wat links naar andere accessoires:

Een beetje hetzelfde principe als met de tape, maar dan met een velcro:

En hoe doen jij je badge op je shirt? Ook met dubbelzijdige tape, of toch nog op een andere manier?

Zelf nog ideeën voor een ander onderwerp in ‘Tips voor matchdag’? Laat het me allemaal weten in de commentaren of via mijn Instagram. (@yungreflife)

De fenomenale carrière van EK-finaleref Björn Kuipers

Het hing al een tijdje in de lucht, maar sinds vorige week is het officieel: Björn Kuipers, de Nederlandse ref uit Oldenzaal, is door UEFA aangeduid voor de EK-finale. Extra speciaal, want het is de laatste internationale wedstrijd van mijn grootste refidool. Een overzichtje.  

Kuipers (rechts) tijdens Denemarken – België eerder dit EK.

De beginjaren

Kuipers maakt in het seizoen 2003-’04 zijn debuut in het betaalde voetbal. Op 12 maart mocht hij de wedstrijd tussen FC Eindhoven en Exelsior in goede banen leiden. Hij deed het blijkbaar toen al erg goed, want op 22 mei 2005 debuteerde hij in de Eredivisie, de Nederlandse eerste klasse. Hij kreeg de wedstrijd tussen Heerenveen en NEC, die op 2-1 eindigde. En stilaan groeide hij verder tot een van de vaste waarden in de Eredivisie, met als beloning een FIFA-badge vanaf het seizoen 2006-’07. Zijn eerste internationale wedstrijd was al snel een feit: hij werd aangeduid om Grasshoppers tegen FC Fehervar te fluiten, voor de kwalificatie van de UEFA-cup.

De jonge Kuipers (rechts) in actie met 4e official Makkelie (links). Die laatste floot ook drie duels op dit EK.

Kuipers in België

Geloof het of niet: Kuipers floot – via een uitwisselingsproject – enkele wedstrijden in de Jupiler Pro League, de Belgische eerste klasse. Hij kwam hier in totaal zeven keer op bezoek en floot toppers als Genk-Standard in 2010. Dit uitwisselingsproject tussen Nederlandse en Belgische refs loopt nog altijd trouwens, maar kon de afgelopen twee seizoenen door corona niet doorgaan.

Internationale carrière

Ook op internationaal gebied stootte Kuipers snel door tot de top van Europa, en later zelfs tot die van de wereld. In 2009 floot hij zijn eerste wedstrijd in de Champions League, en algauw kreeg hij meer en meer de echt grote ploegen, zoals Bayern München, Barcelona en Real Madrid. Zo werd hij stilaan beter en constanter, en als beloning voor zijn prestaties floot hij de UEFA Supercup in 2012 tussen Barcelona en Porto.

Het feit dat hij zich kwalificeerde met zijn team – Erwin Zeinstra en Sander Van Roekel – voor het EK 2012 in Polen en Oekraïne was geen echte verrassing. Maar het trio floot meteen drie wedstrijden, en da’s bijzonder veel voor nieuwkomers op zo’n groot toernooi. Kuipers was achteraf erg trots op hun prestatie, maar het was eigenlijk nog maar het begin. De ene topwedstrijd volgde op de andere.

Daarna miste team-Kuipers bijna geen enkel groot toernooi meer: ze waren tweemaal aanwezig op een WK (2014 + 2018), driemaal op een EK (2012, 2016, en 2020), en deden tussendoor toernooien zoals het WK voor -20-jarigen en de Confederations Cup in 2013.

Hier enkele foto’s:

Kuipers in actie op het EK 2012
EK 2016: check!

Ook in de Champions League en Europa League leidde team Kuipers constant toppers: een Champions League-finale in 2014 en maar liefst twee Europa League-finales, in 2013 en 2018. Geen enkele ref die dat op zijn cv heeft staan.

Kuipers tijdens de Champions League finale in 2014.

Kuipers werd ook een aantal keer uitgenodigd door Griekenland en Saoedi-Arabië voor competitie- en bekerwedstrijden. Zo floot hij in 2020 de finale van de Kypello Elladas, het Griekse bekertoernooi. In Saoedi-Arabië deed hij het ook telkens bijzonder goed. Hieronder een paar actiebeelden:

Kypello Elladas 2020

Recordman

Als je al die finales samentelt, is de conclusie duidelijk: niemand floot in zijn profcarrière meer finales dan Kuipers. Vijftien in totaal, twintig zelfs als je ook de verschillende play-offs meerekent. De EK-finale wordt dus zijn zestiende grote finale – de kers op de taart van zijn zo al schitterende carrière!

Team-Kuipers heeft ook wel tegenslagen gekend: zo grepen ze in 2014 naast de WK-finale omdat Nederland zo ver geraakte in het toernooi – zo gaat dat als jouw land goed voetbalt. Maar dat liet hij niet aan zijn hart komen: “We moeten niet kijken naar wat we niet hebben gehad, maar naar de dingen die we wel hebben gehad”, aldus Kuipers. En de finale Engeland-Italië kan hij daar nog aan toevoegen.

Kuipers is mijn grootste idool van alle refs: vooral vanwege zijn geweldige stijl van fluiten. Ook al staan er spelers te roepen en tieren, dan straalt hij nog altijd rust uit. Hij weet ook wat hij wil bereiken, en dan werkt hij daar naartoe – een voorbeeld voor ons allen.

Exit Kuipers uit het internationale voetbal, al zou hij naar verluidt wél nog in de Eredivisie actief blijven. Hij verdwijnt dus gelukkig nog niet, hopelijk kan ik hem nog eens in actie zien.

Hier alvast zijn team voor vanavond:

Team Kuipers is klaar voor de finale! (bron: uefa.com)

Ik wens hem en zijn team dan ook ongelofelijk veel succes voor vanavond: ik ben er zeker van dat hij deze finale tot een goed einde zal brengen. Laat me ook zeker en vast weten wat jij ervan vond!

Scheids achter de schermen: Extra Tijd van de KNVB

Ik had al wel wat leuke documentaires en reportages over arbitrage gezien van de Nederlandse voetbalbond KNVB. Maar dit seizoen hadden ze een primeur in petto: een tiendelige documentairereeks waarin presentator Milan Van Dongen op stap gaat met Eredivisiescheidsrechters. Telkens bespreken ze de hoogtepunten uit hun carrière, zowel op als naast het veld. Ook nemen ze de opvallendste VAR-fases van de laatste speeldagen eens door. Kortom: een echte aanrader. In deze post bespreek ik kort de afleveringen met Björn Kuipers en Danny Makkelie, die momenteel actief zijn op het EK.

Aflevering 1: Björn Kuipers

Extra tijd #1: Kuipers

Het was meteen een knaller, die eerste aflevering van Extra Tijd. Milan Van Dongen zoekt Björn Kuipers op, één van de beste scheidsrechters van de wereld, en wel in zijn thuisstad Oldenzaal. Daar bespreken ze zijn fantastische carrière, en natuurlijk vooral hoe hij als ref het allerhoogste bereikte: het fluiten van de finales van de Champions en Europa League, maar ook hoe hij het deed op het WK en het EK. En ze hebben het ook over opvallende VAR-fases. Ik was meteen helemaal weg van dit programma, ik kon al niet wachten tot de volgende aflevering.

Aflevering 9: Danny Makkelie

Extra tijd #9: Makkelie

Een van de laatste afleveringen is die met Danny Makkelie, die inmiddels ook al een fenomenale carrière achter de rug heeft. Hij floot dit seizoen acht Champions League-wedstrijden, en was actief op het WK voor clubs in Qatar. Ook hij kende zijn hoogte- en dieptepunten. En over die laatste gesproken: hij moest onlangs een pijnlijke wissel in zijn team doorvoeren – zijn vaste assistent Mario Diks moest beschikken na een blunder tijdens Servië – Portugal in een WK-kwalificatiematch (zie Yungreview deel 5 over die fase). Danny vertelt dat hij er echt een paar slapeloze nachten aan overhield: hij vond het een zeer moeilijke beslissing. Ik ben in ieder geval benieuwd hoe zijn team het verder zal doen op het EK, zeker omdat het zijn eerste grote eindtoernooi is. In de groepsfase traden ze al aan in twee wedstrijden, waaronder de openingsmatch tussen Turkije en Italië.

Ook de zeven andere afleveringen van Extra Tijd zijn de moeite: onder anderen Bas Nijhuis, Allard Lindhout en Jeroen Manschot komen erin voor. Ook is er een aflevering met Dick Van Egmond, scheidsrechtersbaas van de KNVB. Je vindt ze allemaal hier. Laat me zeker en vast weten wat jullie ervan vonden!

Hoe pak je een veldtraining aan?

Dat het in deze voetbalarme periode belangrijk is om fit te blijven, dat schreef ik eerder al in deze post. Maar het is niet altijd simpel om de juiste oefeningen te vinden voor een evenwichtige scheidstraining op een veld. Daarom deze nieuwe fitnesstip: hoe ziet zo’n veldtraining eruit, of beter: hoe pak je ze aan?

Warming-up

Een uitgebreide opwarming vooraf is noodzakelijk: dit om de spieren goed los te gooien, alsook blessures te voorkomen. Zelf begin ik altijd met tien minuten inlopen, gewoon rondjes rond het veld. Pas dan volgen de echte oefeningen.

Je bakent best met plastic potjes één of meer zones af, waarbij je dan afwisselt tussen een oefening en gewoon joggen. De oefeningen die je doet kies je zelf uit en doe je twee keer: dat kan gaan van knieën heffen en zijwaarts lopen tot achterwaarts lopen.

Mijn aanpak ziet er alvast zo uit:

  • cirkels maken met de armen (voor- en achterwaarts)
  • knieën heffen
  • hielen tegen het zitvlak
  • zijwaarts lopen
  • achterwaarts lopen
  • kleine cirkels maken met de voeten

enzovoort …

Nog niet helemaal duidelijk? Jan van Dutch Referee blog legt zijn aanpak met veel plezier uit in dit flimpje.

Na de oefeningen kan je overgaan tot sprints, best wat verschillend in afstand. Eerst sprint je dus bijvoorbeeld twee keer één zone, daarna breid je geleidelijk uit naar meerdere zones.

Daarna is het tijd voor dynamisch stretchen: hier doe je allemaal verschillende oefeningen om zo je spieren nog even los te gooien. Hieronder een link met geschikte oefeningen:

Dynamische stretching

Na de dynamische stretching kan je eventueel de sprints nog eens herhalen.

Het echte werk

Nu je opgewarmd bent, kan je aan de echte veldoefeningen beginnen. Ook hier gebruik je best potjes om zones af te bakenen. Je kan uiteraard hier ook weer kiezen welke en hoeveel je doet. Hier heb ik alvast vier oefeningen samengesteld, allemaal uit een andere categorie:

High intensity

De eerste oefening is er eentje die je uitvoert op hoge intensiteit: je sprint best op een tachtig à negentig procent van je maximale hartslag. De oefening staat hieronder helder en duidelijk uitgelegd.

(bron: FIFA training program refs)

UEFA-loopoefening

In zijn wekelijkse rubriek Fitness Friday geeft Jan van Dutch Referee blog altijd goede tips over veldoefeningen, en dit is er één van: een oefening ontwikkeld door de UEFA, gebaseerd op snelheid.

(bron: https://www.dutchreferee.com/)

Speed and coordination

De volgende oefening is speciaal bedoeld om je snelheid en coördinatie op het veld te trainen. Het is een goede balans tussen korte sprints, afgewisseld door korte oefeningen: zij- en achterwaarts, maar ook volledig achterwaarts zigzag lopen tussen potjes.

(bron: FIFA training program refs)

Speed

De laatste oefening – een snelheidstest – doe je in het strafschopgebied. Het is opnieuw een prima balans tussen wandelen, joggen, sprinten en zij- of achterwaarts lopen.

(bron: FIFA training program refs)

Zo. Nu hebben jullie een idee van hoe een veldtraining eruit ziet en hoe je ze kan aanpakken.

Check zeker ook nog Dutch Referee blog voor meer goede oefeningen: ik heb er alleszins al veel aan gehad.

Binnenkort zeker nog meer veldoefeningen, nu het nieuwe seizoen stilaan voor de deur staat!