‘Mijn patiënten verzuchten wel eens: ‘Amai, het is eraan te merken dat jij arbiter bent.’ Interview met kersvers FIFA-scheidsrechter Caroline Lanssens

Onlangs publiceerde de RBFA haar nieuwe lijst met internationale refs. Slechts één kleine wijziging daarop: Caroline Lanssens, sinds begin vorig jaar actief in de Scooore Super League (de Belgische eerste klasse voor vrouwen), mag voor het eerst zo’n felbegeerde FIFA-badge op haar tenue kleven. Tijd voor een interview over haar carrière als ref en haar job als kinesiste.

YungRef: Eerst en vooral: proficiat met je FIFA-badge, Caroline. Was je verrast toen je het te horen kreeg?

Caroline: Superblij vooral, maar toch ook wel een beetje verrast, ja. Omdat ik pas sinds februari 2021 in de Scooore Super League zit, had ik het namelijk nog niet verwacht. We hebben in België vier FIFA-badges voor de vrouwen, waarvan er twee ingevuld waren: door Viki De Cremer en Lois Otte. Die laatste is net gestopt, dus waren er in principe drie vrij. Maar ik had nooit aan mezelf gedacht – de bond dacht daar gelukkig anders over.

YungRef: Wat heb je het afgelopen seizoen zoal geleerd in de Super League?

Caroline: Vooral: dat elk team er elke wedstrijd keihard voor gaat, ongeacht hun plaats in het klassement – heel leuk eigenlijk. Op persoonlijk vlak heb ik vooral mijn management met spelers kunnen opkrikken: ik weet nu veel beter hoe ik een speler moet aanspreken, of wanneer ik dat het beste doe. In het begin kreeg ik elke week een observer mee, en da’s echt een luxe: je gaat gewoon een pak sneller vooruit. Wat ze dan zien, is bovendien geen momentopname zoals anders: ze konden week na week op het veld vaststellen wat ik met hun feedback deed.

YungRef: Een jaar geleden richtte je mee de vereniging Belgian Female Referees op. Vanwaar dat idee? En waarin verschilt jullie kring van andere scheidsverenigingen?

Caroline: Jaren geleden was Stephanie Forde gestart met trainingen voor een groep dames in Sint-Niklaas, en daar hoorde een whatsappgroepje bij waarin ze de vrouwelijke refs verzamelde. Samen met Ella De Vries, die ook in de Scooore Super League actief is, liep ik al een tijdje rond met het idee om die oude whatsappgroep terug actiever te maken, maar het kwam er nooit van.

Tijdens de eerste coronalockdown lanceerde de vriendenkring van Oostende op Instagram een ‘referee challenge’: ze wilden een andere kring uitdagen om een wedstrijd te houden. Wie kan in groep de meeste kilometers lopen, wie kan de meeste CORE-minuten behalen enzovoort. De uitdaging sloeg ook aan bij andere kringen, en toen ging de bal aan het rollen. Wij dachten: dat kunnen wij ook. En toen hebben we – samen met Jana Van Laere – ineens onze Belgian Female Referees gelanceerd op Instagram- en Facebook. Die pagina’s blijven trouwens nog altijd groeien.

En waarin we anders zijn? Onze leden zijn alléén vrouwen, en ze komen uit het hele land, niet uit één regio. We vragen geen inschrijvingsgeld, en hebben daardoor ook geen echte werkingsmiddelen. Maar ook geen verplichtingen zoals een echte vriendenkring, dus. Heel leuk allemaal, maar ook een beetje lastig: probeer maar eens trainingen te organiseren met mensen uit Hasselt, Brugge én Antwerpen. Daarom doen we soms online trainingsessies, dat is een stuk makkelijker. We hebben ook al eens een gewone online vergadering gedaan met een gastspreker – Riem Hussein, die afgelopen jaar nog de Champions League finale bij de vrouwen floot.

YungRef: Naast ref ben je door de week actief als kinesist. Overlapt die job soms met de arbitrage? Neem je uit de job ook dingen mee naar wedstrijden of omgekeerd?

Caroline: Veel meer dan je denkt. Je moet in beide jobs beslissingen nemen die toch enige impact kunnen hebben op spelers – of op patiënten. Die laatste verzuchten wel eens dat ik zo recht door zee ben: “Amai, het is eraan te merken dat jij arbiter bent.” Ik denk dus dat ik mijn managementskills van op het veld meeneem in mijn werk als kinesist. (lacht)

YungRef: Komen jullie net als bij de mannen ook af en toe samen voor nationale trainingen in Tubeke?

Caroline: Eén keer in de maand, ja. We trainen dan samen met de mannen van de Top BCORE-groep, de grootste talenten uit de amateurreeksen die voorbereid worden op het profvoetbal. Er is dan ook aansluitend een technische sessie – er komt dan bijvoorbeeld een ref uit de eerste klasse spreken. Verder sluiten we aan bij de regionale trainingen van de refs die actief zijn in de amateurreeksen en zijn er trainingen met de aanstormende scheidstalenten uit de provincie Limburg.

YungRef: Ten slotte: wat wil je nog bereiken in je carrière?

Caroline: Ik denk dat het nu belangrijk is dat ik eerst wat ervaring opdoe tijdens mijn eerste internationale wedstrijden. Normaal gezien ging ik samen met Lawrence Visser op UEFA-stage naar Cyprus, maar die is helaas uitgesteld door corona. Ik ga er vanuit dat die binnenkort wel opnieuw op de planning komt te staan. En op langere termijn wil ik natuurlijk graag hogerop geraken in de UEFA-categorieën. Maar niet vergeten: ik wil ook gewoon plezier blijven hebben in deze prachtige hobby – want dat is het toch nog altijd.

Bij dezen: het allerbeste voor Caroline, succes en veel plezier! En voor mijn lezers: hou mijn blog de komende week in de gaten, want Caroline heeft nog een paar goede fitnesstips voor jullie …

Terugblik op de eerste wedstrijden van het seizoen

De eerste maand van het nieuwe seizoen is al voorbij, nu kunnen we ons volop focussen op de competitiewedstrijden – gisteren floot ik mijn eerste, tussen Berkenrode en Turk Sport Antwerpen. Maar eerst nog deze kleine terugblik van mijn zes wedstrijden in augustus. De hoogtepunten heb ik in een video gegoten, die kan je hieronder bekijken.

Verder wens ik alle collega’s succes met de heropstart. Hopelijk wordt dit seizoen eentje zonder al te veel coronaonderbrekingen – liefst geen enkele, zelfs.

En tot slot nog deze mededeling: nu de competitie én de school terug begint, zal ik opnieuw één blogbericht in de week posten. Als ik eens wat meer tijd heb, kunnen het er ook twee zijn. 😉

Tot snel, allemaal!

Tips voor matchdag #6: over scheidsbadges: hoe krijg je je badge op je shirt?

Alle refs hebben standaard een badge op hun tenue tijdens de wedstrijd. Voor de eliterefs zijn dat FIFA/UEFA badges, voor de gewone refs zijn dat badges van hun eigen voetbalbond. Maar hoe krijg je zo’n badge op je shirt, en wat is de beste manier om dat te doen? In de zesde aflevering van ‘Tips voor matchdag’ bespreek ik drie mogelijkheden van hoe een badge op dat shirt kan zitten, of hoe je ze erop kan krijgen.

Uiteraard heb ik wat interessante links voor jullie. Voor degene die nog op zoek naar de Belgische badges of van andere landen, bij dezen:

Op zoek naar badges van andere landen? Laat het me weten in de commentaren…

Nog wat links naar andere accessoires:

Dubbelzijdige tape voor de badge

Een beetje hetzelfde principe als met de tape, maar dan met een velcro:

Velcro voor badge

En hoe doen jij je badge op je shirt? Ook met dubbelzijdige tape, of toch nog op een andere manier?

Zelf nog ideeën voor een ander onderwerp in ‘Tips voor matchdag’? Laat het me allemaal weten in de commentaren of via mijn Instagram. (@yungreflife)

Wie fluit op het EK 2020? Een overzicht

Vorige zomer werd het uitgesteld door corona, maar dit jaar zal het dan toch doorgaan: het EK 2020. Omdat er heel wat mooie wedstrijden op het programma staan, zijn er dus ook veel topscheidsrechters nodig. Deze week maakte UEFA de negentien aangeduide refs en bijbehorende VAR’s alsook de reserves bekend. Een overzicht.

Vaste waarden

Net zoals bij het vorige EK in 2016 zijn er een paar vaste waarden uit de elitegroep van de FIFA geselecteerd, onder wie Clément Turpin, Björn Kuipers, Cüynet Çakir, Ovidiu Hategan, Dr. Felix Brych en Sergei Karasev. Sommige van hen zijn ware veteranen: we hebben ze al sinds 2012 aan het werk gezien op grote eindtoernooien van de UEFA.

Nieuwkomers

Maar er zijn natuurlijk ook refs die al een tijdje meedraaien aan de top maar nu debuteren op een EK. Dat is het geval voor twee Engelse teams: dat van Anthony Taylor en dat van Michael Oliver. Ook de Roemenen vertegenwoordigen hun land met twee teams, en dat van Istvan Kovacs is de nieuwkomer – hij fluit nochtans al Champions League-wedstrijden sinds 2017.

Ook Nederlander Danny Makkelie, die sinds 2014 meedraait aan de Europese top, is van de partij. Opvallend is wel dat één van zijn vaste assistenten – Mario Diks – geen deel meer uitmaakt van zijn team. Diks was de lijnrechter die de goal van Ronaldo in Portugal tegen Servië afkeurde – zie mijn #yungreview over die fase. Doodjammer voor Diks, maar een opsteker voor Jan De Vries: hij mag nu Makkelie bijstaan.

Ook Spanje vaardigt twee scheidsrechterteams af naar het EK: dat van Antionio Mateu Lahoz en dat van Carlos Del Cerro Grande. Ook voor hen is het de eerste keer dat ze op een EK fluiten.

Opvallend zijn ook de selecties van de Duitser Daniel Siebert en de Zweed Andreas Ekberg, die nog maar een handvol seizoenen aan de top van Europa fluiten. Ook Orel Grinfeeld uit Israël, Arthur Dias Soares uit Portugal, Slavko Vinčić uit Slovenië en Daniele Orsato uit Italië zullen voor het eerst op een groot toernooi opdraven. Ik ben alvast benieuwd hoe zij gaan presteren – het is en blijft toch iets speciaals, zo’n op en top internationaal toernooi. Mijn steun hebben ze zeker en vast!

Primeur

Er zijn ook twee primeurs op dit toernooi: de Franse vrouwelijke scheidsrechter Stéphanie Frappart schrijft voor de zoveelste keer geschiedenis door zich te kwalificeren als vierde official. En voor het eerst zal een team van een ander continent ook op het EK actief zijn: dat van Argentijn Fernando Rapallini, en dat vanwege een overeenkomst tussen UEFA en zijn Zuid-Amerikaanse tegenhanger CONMEBOL. De Spaanse ref Jésus Gil Manzano zal dan op zijn beurt naar de Copa America gaan.

Rapallini is de enige niet-Europese ref op het EK deze zomer

Hier nog eens het hele overzicht:

VAR en reservescheidsrechters

De UEFA selecteerde ook een aantal VAR-teams: de leden zullen uitsluitend actief zijn als VAR bij een wedstrijd, ze zullen dus nooit op de grasmat staan. Een pool van reservescheidsen staat dan weer klaar om in te vallen, mocht er een scheids geblesseerd raken. Van hen zie je het overzicht hieronder:

Dat het EK er maar snel komt, ik kijk er in ieder geval al hard naar uit. En zeker omdat het voor sommige refs misschien hun laatste optreden op een groot toernooi wordt.

Praktische tips voor matchdag #2: waar je munt steken na de toss?

Omdat het vorig filmpje over tips voor matchdag een succes was, kon ik niet wachten om het volgende te posten. Ditmaal geef ik wat tips over waar je nu eigenlijk je muntje allemaal kan steken na de toss. Er zijn inmiddels verschillende trucjes voor, die ik in onderstaande video kort uitleg:

Wie geïnteresseerd is om de polsband van Kipsta zelf aan te kopen, hieronder alvast de link:

KIPSTA polsband

Heb je zelf nog ideeën of tips die ik in één van de volgende video’s kan uitleggen? Laat zeker en vast een reactie achter of stuur me een berichtje via mijn Instagram (@yungreflife). Tot snel!

De VAR: ook een helpende hand grijpt er al eens naast

Vorige keer zagen we een controversiële handsbal in Spanje, dit keer een nog opmerkelijkere fase in de inhaalmatch tussen Charleroi en Club Brugge: een overduidelijke strafschop voor Club die – nadat de VAR zijn zegje gedaan had – toch niet werd toegekend. Yungreview #4: de VAR, een waterdicht systeem?

In de 62^ste minuut van Charleroi – Club Brugge krijgt verdediger Sobol de bal en rent ermee door tot in het strafschopgebied. Daar gaat hij neer na een contact met Charleroi-speler Kipré. Eerst dacht ik: yep, die is gaan liggen. Maar in de herhaling is duidelijk te zien dat Kipré Sobol op de hakken trapt. Scheidsrechter Lothar D’Hondt heeft contact met de VAR, maar die laatste vindt het blijkbaar niets. Verder spelen maar.

Het contact tussen Kipré (L) en Sobol (R)

De foto hierboven geeft duidelijkheid: Sobol wordt wel degelijk op de hakken getrapt door Kipré. Hier mag je niet over twijfelen: penalty.

Dat D’Hondt dit zelf niet heeft gezien? Kan gebeuren. Maar dat de VAR hier niet tussenkwam? Dat is al vreemder. Het kan natuurlijk verschillende oorzaken hebben: een black-out, geen toegang tot de juiste camerastandpunten of – erger maar zeker niet uit te sluiten – een blunder van de hoofd-VAR. Maar het is wel jammer dat dit gebeurt, want zo komt er weer een deukje in ons vertrouwen in de VAR – en we zijn het eigenlijk nog volop aan het opbouwen sinds het systeem in onze competitie kwam.

Mijn gedacht? Dat we ons er gewoon moeten bij neerleggen dat de VAR – héél soms – ook gewoon de mist in kan gaan. Mensen maken fouten, maar ook technologie laat het wel eens afweten. En de combinatie: sowieso.

Helder als kraanwater: de niet-handsbal van Felipe

Even met de voeten vooruit tackelen: de regel rond handsballen is de vervelendste van allemaal. Omdat er vaak interpretatie bij komt kijken. Maar soms is hij gewoon helder als kraanwater. Vorig weekend werd dat in de stadsderby tussen Atlético en Real Madrid nog maar eens bewezen. Deze week in #yungreview: de handsbal van Felipe.

In de 39^ste minuut van de wedstrijd krijgt Real Madrid een corner toegewezen. De bal wordt rechtstreeks voor doel getrapt, iedereen gaat eronder door en hij belandt zo bij de tweede paal – bij Atlético-speler Felipe. Ook die gaat onder de bal door maar raakt hem met de hand, die na zijn sprong in de lucht was blijven hangen. Scheidsrechter Alejandro Hernández Hernández is zeker van zijn stuk: géén bewuste handsbal. Uiteraard herbekijkt de VAR altijd dit soort fases, zo ook dit keer. Resultaat: hij sommeert Hernández Hernández om toch maar even naar het scherm te gaan kijken – er is twijfel of de beslissing wel correct was. Het duurt even voor de hoofdref een besluit neemt, en daardoor lijkt het alsof hij toch op zijn beslissing zal terugkomen en een strafschop zal fluiten.

Uiteindelijk blijft hij bij zijn standpunt: geen bewuste handsbal, en dus ook geen strafschop.

Volgens mij helemaal terecht: Felipe springt naar de bal om hem weg te koppen, maar mist hem volledig. De bal belandt vervolgens wél tegen de nog zwaaiende (en dus van zijn lichaam verwijderde) arm, duidelijk te zien op deze foto:

Maar omdat de regel dit soort beweging beschouwt als ‘zich niet onnatuurlijk groter maken’, moet de bal inderdaad niet op de stip. Voor één keer was het nog eens helder als kraanwater.