#Yungreview 6: Geen clear error = geen VAR-interventie tijdens Engeland-Denemarken

Dat de VAR (Video Assistant Referee) meekijkt tijdens een wedstrijd, dat weet intussen iedereen. Maar wanneer hij precies mag ingrijpen, daarover is er nog altijd veel onduidelijkheid. Woensdagavond was er weer zo’n moment waarop de halve wereld – en zeker heel Denemarken – het eens was: dit had de VAR toch moeten corrigeren! Maar was dat wel zo? Vandaag in Yungreview #6: de halve finale tussen Denemarken en Engeland op het EK.

Makkelie wacht het verdict van de VAR af

In de tweede halve finale van het EK 2020 staat Engeland 1-1 gelijk tegen Denemarken na 101 minuten voetballen. Plots komt Engeland er na een combinatie goed uit en gaat Sterling van Engeland het strafschopgebied van de Denen in. Hij maakt een dribbel en gaat duidelijk voorbij de Deense verdediger Maehle. Maar dan gaat Sterling tegen de vlakte. Is er contact geweest of niet? De Nederlandse scheidsrechter Makkelie wijst alleszins gedecideerd naar de stip: penalty.

Bekijk je deze fase uit het standpunt van de ref, dan zegt iedereen: strafschop. Maar bekijk je het in de herhaling vanuit een ander standpunt, bijvoorbeeld van achter het doel, dan valt niet meteen een zwaar contact tussen de twee waar te nemen. De VAR grijpt echter niet in, en Kane trapt Engeland uiteindelijk met zijn strafschop naar de finale. Bij de Denen willen ze nog altijd niet van die strafschop weten. Maar waarom greep de VAR dan niet in?

Herbekijk de situatie hier nog eens:

Penaltyfase ENG-DEN

(vanaf 8 min 21 seconden)

Even recapituleren voor wie het vergeten was: de VAR grijpt in bij de volgende vier situaties.

  1. Bij een goal. De VAR checkt sowieso alle goals: heeft de ref of een assistent in de opbouw iets gemist, dan kan de VAR de goal eventueel afkeuren.
  2. Wanneer er sprake is van een ‘mistaken identity’ (persoonsverwisseling) – als een verkeerde speler een kaart krijgt, bijvoorbeeld.
  3. Bij gemiste fouten die worden gezien als een buitensporige actie, een DOGSO (ontnemen van een open scoringskans), of gewelddadig gedrag, en dus een rode kaart verdienen.
  4. Ten slotte checkt de VAR ook nog de potentiële strafschoppen: is er een fout in het strafschopgebied gemist, een fout gefloten die er geen was, of juist andersom? Dan zal de VAR die er ook uithalen.

Da’s duidelijk.

Maar als de scheidsrechter een discutabele fase fluit, zoals bijvoorbeeld in dit geval met Sterling, kan de VAR niet ingrijpen. Waarom niet? Omdat het niet kan worden beschouwd als een ‘clear error’ ofte een duidelijke vergissing.

Het zit zo: in de herhaling kan je goed zien dat verdediger Maehle even zijn been laat hangen. Of er effectief contact is? Daarover geven de beelden geen uitsluitsel. We zien alleen dat Sterling heel snel tegen de vlakte gaat. Al dan niet vanwege dat been van Maehle – maar feit is dat het been van de Deen daar niet moest zijn. Mocht het been niet in de buurt van Sterlings voet zijn geweest, dan was de situatie helemaal anders. Was Sterling dan neergegaan, dan kon de VAR Makkelies beslissing als een clear error beschouwen. En dan had hij de hoofdref sowieso naar het scherm langs de lijn geroepen.

Check de foto hieronder. Je ziet duidelijk dat het rechterbeen van Maehle in de buurt van Sterlings voet komt – rijkelijk te laat, want de bal is al een halve meter verderop gerold.

Het uitgestrekte been van Maehle (nr5) bij de strafschopfase

Conclusie: de VAR bij Engeland-Denemarken heeft zijn werk netjes volgens de regels gedaan. Hij heeft de situatie gecheckt en geconcludeerd dat Danny Makkelie géén clear error heeft gemaakt door een penalty te fluiten. Was er ook echt contact? Dat weten alleen Sterling en Maehle. Die eerste krijgt nu het voordeel van de twijfel, die tweede is genekt door zijn traagheid – had hij z’n been maar niet voor dat van de aanvaller moeten planten.

De Denen mogen zeggen wat ze willen. De scheids, die in een fractie van een seconde heeft moeten beslissen, heeft geen duidelijke fout gemaakt. Hij heeft de actie van de Deense verdediger geïnterpreteerd als een fout; uit de VAR-check bleek: inderdaad, dit zou een fout geweest kunnen zijn. Meer kan de VAR vandaag niet doen.

Wat vond jij van deze beslissing? Zou jij de penalty hebben gegeven of niet? Laat het zeker weten, en tot snel!

Hoogtepunten eerste seizoenshelft

Het was ongetwijfeld de meest rare seizoensstart uit mijn prille refcarrière. Maar: ik floot gelukkig nog wel altijd meer wedstrijden als anders. Mijn totaal komt nu op 12, daar kan ik wel mee leven. 🙂 Van die twaalf wedstrijden lees je in dit bericht een verslag. Alvast veel leesplezier!

Na exact 6 maanden niet op een veld te hebben gestaan, begint op 22 augustus het seizoen 2020-21 voor mij. Een fantastisch gevoel, een wedstrijd die ik nog eens in goede banen kan leiden. Het was een bloedhete namiddag op Het Rooi, het kunstgras speelde daar ook al een grote rol in. Ik floot Berchem u14 tegen Berchem u15. Gelukkig waren er geen echte problemen tijdens de match, dus ik kon tevreden hierop terugblikken. 0-6 was de eindstand. Volgende match was nog geen 24 uur later, dan was ik aangeduid om Vc Mortsel u13 tegen Beerschot te leiden (eindstand 4-3). Ook bij deze geen “hindernissen”, net zoals de twee partijen die daarop volgden.

Op 6 september had ik weeral een doel gehaald in mijn carrière, ik floot namelijk mijn allereerste officiële wedstrijd. Geweldige partij, prima niveau, goede coaching van mijn opleider. Mariaburg tegen Zwijndrecht was – zoals we dat in voetbaltermen zeggen – een doelpuntenkermis: 4-10. De wedstrijden die ik daarop floot, waren allen een leerproces: ik heb gigantisch veel info gekregen, waar ik erg veel van geleerd heb. Dat wil niet zeggen dat er geen werkpunten meer zijn (die zijn er namelijk altijd), maar ik ben toch weeral een stuk wijzer geworden, vooral in (ver)plaatsing op het veld zelf.

Begin november was dan weeral een stuk minder, aangezien het hele land terug in lockdown ging, en dus ook voetbal afgelast werd. Ik kreeg gelukkig wel super nieuws: ik mocht na 7 wedstrijden JS (stagiair scheidsrechter) promoveren naar J5. Dat wil zeggen dat ik voortaan wedstrijden van een iets hoger niveau zal krijgen. Uiteraard was ik zeer gelukkig, dit heeft me alleen maar gemotiveerd om nog harder te gaan werken, zowel fysiek als mentaal.

Dan gaan we even door naar 12 december, waar ik in Hove de u12 van Hove Sport tegen Vc Mortsel mocht leiden. Het was wel weer even wennen, om na 2 maanden weeral op een veld te staan. Er zat wel wat pit in deze match, maar toch kon ik gewoon lekker laten voetballen. Ik moet ook wel zeggen: beide teams speelden wel echt super fair. Ik denk dat ik ongeveer 5 overtredingen in een uur heb moeten fluiten (of minder zelfs), wat uiteraard ook wel eens fijn is. De score was wel wat onverwacht: meer dan 1-0 werd het niet. Al bij al kon ik wel concluderen: het voetbal had gewonnen die dag, dat was het belangrijkste.

Hieronder nog even de statistieken van deze seizoenshelft:

Wedstrijden: 12 (7 officiële, 5 vriendschappelijke

Gele kaarten: 17 Rood: 0 (gelukkig :))

Strafschoppen: 7

Videoverslag is hierboven te zien 😉

En dit was alweer het verslag van de eerste seizoenshelft. Hopelijk kan het voetbal in februari terug hervatten, dat zou wel super zijn. Ook nog even een kleine mededeling: ik doe binnenkort een Q&A, waar ik ook vragen vanop Instagram (@simontilkin) zal gebruiken, hou ze dus goed in de gaten! Fijne feestdagen, en tot snel!