Het Canadese merk FOX 40 is heel bekend omdat zij de eerste waren met het ontwikkelen van fluitjes zonder kogeltje. Ze hebben ondertussen verschillende soorten fluitjes: de Fox 40 Classic, de Fox 40 Sonik Blast, de Fox 40 Eclipse, en ga zo maar door. De laatste tijd brengen ze ook andere accessoires op de markt, zoals fluitkoorden, tassen en dergelijke. Een van hen is de whistle case: een kleine doosje waarin plaats is voor drie fluitjes, een koordje, en een tossmunt. Heel gemakkelijk, en het neemt niet veel plaats in. Hoe het er precies uitziet, zie je in onderstaande video.
Wil je het zelf ook aankopen? Je kan het als een set kopen, inclusief drie fluitjes, een koord en een tossmunt, maar je kan het hier ook apart aanschaffen.
We hebben tot hiertoe in deze rubriek al heel wat (min of meer) essentiële scheidsaccessoires zien voorbijkomen: van write-on cards en de organiser, tot tossmunten en badges. Maar er bestaat ook een heel gamma van kleine, soms zelfs onzichtbare, accessoires die het leven van een scheids toch wat kunnen – nu ja – opvrolijken…
De zevende aflevering van ‘Tips voor matchdag’ over mini-accessoires van de ref.
Wil je na het zien van de video ook enkele van deze accessoires aanschaffen? Hier alvast wat links:
Uiteraard bestaan er nog veel meer mini-accessoires, bijvoorbeeld de Heart rate sensor van Polar: die kan je connecteren met je horloge, om nog nauwkeuriger je hartslag tijdens de wedstrijd te meten. De sensor is wel enkel te gebruiken in combinatie met een Polarhorloge. Of wat dacht je van een “schoenenschraper”? Als je na een wedstrijd veel modder en gras aan je schoenen hebt hangen, kan je die met de “schoenenschraper” eenvoudig verwijderen. Al die mini-accessoires bewaar ik in een toilettas van Nike, zo slingeren ze niet overal in het rond!
Had jij al gehoord van al deze spullen, of gebruik je ze zelfs al? Laat het allemaal weten in de commentaren, tot snel!
Op mijn Instagramaccount deed ik onlangs een POLL met de vraag of ik een nieuw concept zou starten op mijn blog, dit keer over scheidsbenodigdheden en praktische tips voor tijdens de wedstrijd. Alle mensen die erop antwoordden, vonden dat een prima idee! Dus bij dezen de eerste aflevering: over de reforganiser.
Zin om na het zien van deze video er eentje te kopen? Hieronder alvast een paar links naar organisers die ik zeker kan aanraden:
Zelf nog ideeën wat ik zou kunnen doen in de volgende aflevering voor uitrustingtips? Laat zeker een reactie achter of je kan me ook altijd sturen via dm op mijn Instagram (@yungreflife)! Ook alvast een kleine spoiler: volgend blogbericht wordt een interview… 😉
Full focus voor de technische sessie met Wesli De Cremer
coachgroep A
In dit blogbericht blik ik terug op het tot nu toe tofste weekend van het jaar 2020: het trainingskamp voor scheidsrechters in Herentals. Eigenlijk heb ik daar zoveel gedaan en geleerd dat ik niet alles tot in de details kan uitleggen, maar ik ga proberen mijn best te doen!
Het kamp ging van start op vrijdag 3/7 om 13u. Nadat we de bagage in de kamer hadden neergezet, hadden we meteen een veld training, een redelijk pittige weliswaar! Op de eerste foto hierboven zie je mij lopen met Lucas De Sitter en Lucas De Voldere, twee collega’s uit Antwerpen. Na de training hadden we eerst kennismaking binnen onze coachgroep, de groep waarmee ik en Lucas De Sitter de meeste tijd zou doorbrengen, en na lekker gegeten te hebben, kregen we nog een technische sessie met Wesli De Cremer.
Dat zou trouwens niet de laatste zijn, want ook zaterdag hadden we vier technische sessies: één met Joeri Van De Velde, met Patrick Lenaerts en met Bennie Van Hofwegen. Ook in de namiddag gaf Arne De Beuckelaer een sessie over de VAR, doellijntechnologie, en communicatiemiddelen, gevolgd door een praktische sessie en een fysieke test.
Zondag’s hadden we na een goede ochtendtraining ‘s middags een sessie ivm met spelanalyses van hoe je bepaalde fases moet interpreteren! Alles behalve gemakkelijk. Daarna sloten we in onze coachgroep het kamp af, en vertrokken we terug huiswaarts met een zeer goed gevoel.
Nu eindelijk de winterstop gedaan was, kon ik na een maand terug op het veld staan! Ik kon al een aantal matchen fluiten, en ik heb ook een doelstelling in mijn carrière gehaald, namelijk het halen van mijn examen voor officieel ref. Al het leuks begon al vorig jaar: op 30 december mocht ik een vriendschappelijk duel tussen Berchem u12 en Oudenaarde fluiten. Ik kende een makkelijke pot voetbal die eindigde op 6-4. Toen was er een kleine tegenvaller: ik moest me de dag voor mijn match tussen RAFC en Union Saint-Gilloise afzeggen, vanwege ziekte, en aangezien ik de volgende week ook niet floot omdat ik toen jarig was, was het wachten tot 25 januari. Toen floot ik op een kille zaterdag de match tussen VC Mortsel en KVV Berg en Dal, ook zoals de vorige een simpele match. 3-2 was de eindstand. Ook de twee matchen die daarop volgden, die tussen de Berchem u13 meisjes en Aartselaar (1-6) en die tussen Berchem u13 en Ternesse (10-1) voor de beker waren niet echt moeilijk, maar ik had wel mijn werk. Twee weken geleden floot ik diezelfde u13 van Berchem tegen Rupel Boom, waarin ik één kaart trok: aan en verdediger die langdurig zijn tegenstander vasthield. Voor de rest geen problemen, eindstand 2-2. En op dinsdag 11 februari floot ik datzelfde team opnieuw: ditmaal voor de beker tegen Westerlo. Deze partij was dan ook wel een echte thriller: goed niveau, goede kansen, hoge intensiteit en een geweldige sfeer. Na een kwartier stond het 1-1, en dat was ook de ruststand. In de tweede helft kwam Westerlo op voorsprong, maar Berchem knokte zich terug in de match, met twee late goals. Ook moest ik nog een brandje blussen: helaas niet zonder kaarten. Maar achteraf was ik erg trots op mijn prestatie en kijk ik weer erg hard uit naar de volgende wedstrijden!
En aangezien ik op 1 februari voor mijn examen slaagde om officieel te kunnen fluiten, zal ik vanaf maart ook te vinden zijn in het officieel circuit van de KBVB. Over mijn eerste officiële match zal dan uiteraard ook een blogbericht verschijnen! Tot dan!
Zoals verwacht is de eerste seizoenshelft voorbij gevlogen. Ik floot in totaal 11 matchen, die allemaal erg leuk waren en ik alweer veel heb kunnen bijleren. Tijd voor een terugblik, dus…
Het seizoen begon voor mij op 8 september, toen floot ik de derby tussen Berchem en Beerschot in de categorie Z (u13). Die partij had ik erg goed in de hand, met als resultaat een score van 5-15. Meer schrijven dan fluiten, maar ik had er wel veel plezier in om zo terug na 4 maanden op een veld te staan! De week daarop floot ik de u13 van V.C Mortsel tegen Lierse Kempezonen: een totale walk-over die op 0-17 eindigde. Eind september kreeg ik opnieuw een derby als aanduiding: de match tussen Berchem u12 en City Pirates. In deze partij moest ik wel enkele kaarten trekken o.a. voor gevaarlijk spel, een opstootje en enkele tackles. Maar ik kon deze partij wel goed afsluiten, met een spectaculaire score van 6-6. Achteraf deed ik nog een babbeltje met de trainers van City Pirates, die mijn prestatie erg goed vonden en zeiden me dat ze zelden zo’n goede arbiter hadden gehad. Dan besef je: wat doe ik dit zo graag!
In de maand oktober floot ik 4 matchen: Zandhovense u13 tegen Grobbendonk (11-0). Ook in deze partij moest ik niet echt veel doen. Dan kwam de match Cantincrode tegen Vremde u12 met ook een score van 6-4. Vremde was lang de betere partij maar moest in de tweede helft de wet van de sterkste ondergaan, al was het voetbal niet van hoog niveau. Vlak voor de rust moest ik uit het niets wel geel trekken voor een speler die een zware tackle inzette op een verdediger van Vremde. Voor de rest verliep deze match zonder problemen. De week daarop floot ik Berchem u12 tegen Rupel Boom (3-3), en de week daarna Antwerp – Moeskroen u12 met als eindstand 7-4. Deze match was één van de leukste: het niveau was goed, het tempo lag hoog, teams waren aan elkaar gewaagd,…
Ook in November floot ik 4 matchen: Berchem u13 tegen Minderhout VV: een match waar Berchem de hele tweede helft beter was maar niet voorbij een muur van wit en groen geraakte. De eindstand was dan ook heel uitzonderlijk: 0-1. Daarna floot ik opnieuw een derby, deze keer die van Mortsel, tussen de u13 van V.C Mortsel tegen Cantincrode. In een seizoen heb je als ref al eens een non-match, wanneer je binnen komt in de kleedkamer na het laatste fluitsignaal en je zo iets hebt van: “Dju, dit was het niet!” Mortsel scoorde in extremis de 4-3 vanop corner, tot ongenoegen van de bezoekers, die een duwfout claimde. Ik ga eerlijk zijn: mijn positie was niet goed, en dat was ten koste van Cantincrode. Gelukkig was de volgende match beter: Berchem u12 tegen Hoogstraten met als eindstand 0-2. Een draak van een wedstrijd, voor op voetballend vlak snel te vergeten. Daarom gaan we dan ook ineens door naar de laatste en tofste match die ik floot: de Derby Van’t Stad tussen de u12 van Antwerp en Beerschot. Hier had je echt alles: intensiteit, veel supporters, enkele foutjes, zenuwen,… Eindstand: 1-0. Maar: ik heb de partij zonder kaarten kunnen houden, ondanks de constante fouten.
Dit was de eerste seizoenshelft. Ik kijk alvast erg uit naar de tweede, want ik ben ingeschreven voor een 3-delige cursus die mij naar het officiele circuit zal leiden. Maar eerst: genieten van de feestdagen en vakantie, en dan zien wel weer verder…
Gisteren floot ik de U12 A van Berchem tegen Rupel Boom. Een erg boeiende partij, dus bij dezen het matchverslag:
Berchem begon erg furieus aan de wedstrijd en domineerde tijdens het eerste kwart: na 8 minuten spelen stond de thuisploeg op 1-0 voorsprong.
Het tweede kwart was dan weer voor de bezoekers uit Boom, en ik kon duidelijk voelen dat de druk wat groter werd. Er werd ook wat fysieker gespeeld, weliswaar binnen de perken, dus dat maakte de match wel spannender. Ruststand: 2-1.
Tijdens het derde kwart waren beide ploegen aan elkaar gewaagd, er was nauwelijks een niveauverschil te merken, maar toch scoorde Berchem nog op het einde van het derde kwart. Je voelde toen al dat de match nog niet helemaal gespeeld was – voor mijzelf was de boodschap: opletten in het vierde kwart!
Toen Boom de 3-2 maakte via een owngoal dreef dat de spanning nog extra op. Je voelde dat er aan beide kanten een paar spelers wat zenuwachtiger werden, er werd al eens wat harder geduwd en getrokken, maar ik bleef alle foutjes consequent fluiten – ik had op geen enkel moment het gevoel dat ik de match niet onder controle had.
Uiteindelijk viel in minuut 56 de 3-3. In de blessuretijd moest ik wel nog geel trekken voor de linksachter van Boom, omdat hij een speler langdurig vasthield. Hoe dan ook: alweer een leuke wedstrijd om te fluiten.
Wat het nog extra leuk maakte: Lucas, mijn ex-ploegmakker van bij Cantincrode, stond alweer naast de zijlijn – een beetje om te supporteren, maar vooral om te kijken hoe dat arbitreren in zijn werk gaat: hij wil namelijk ook scheidsrechter worden. Samen met vijf andere jongens heeft hij zich onlangs aangesloten bij de Youth Referee Academy van Berchem: dat is supergoed nieuws, want we kunnen altijd nieuwe rekruten gebruiken!
Tot zover het matchverslag, volgende keer vertel ik meer over onze YRA-stage in Blankenberge!
Twee goeie redenen om blij te zijn: de winterstop is gedaan en ik ben van mijn kleine blessure verlost! Begin december had ik een spierscheurtje in mijn bil opgelopen, en ik mocht dus een volle maand niet spelen of fluiten. Maar nu is die miniblessure dus genezen. Ik heb superveel zin in het tweede deel van de competitie!
En die komt er snel. Het komende weekend al mag ik mijn eerste wedstrijd van 2019 al in goede banen leiden: de U12 van Berchem Sport tegen Londerzeel. Ik kijk er erg naar uit, want het is alweer veel te lang geleden.
Goed voornemen: ik ga het komende jaar proberen zo vaak mogelijk te fluiten, en misschien ook nog eens een keertje bij de clubs waar ik begon, Cantincrode en V.C. Mortsel. Dan kan ik volop gebruik maken van de nieuwe accessoires die bij ons thuis onder de kerstboom lagen: fluitjes (een witte Fox 40 had ik nog niet :-)), potloden, een reservehorloge en een handige rugzak (zie foto). Die gaan de komende maanden heel goed van pas komen!
Ik heb thuis een hele collectie scheidsrechterspullen: fluitjes in allerlei kleuren en gedaanten, gele en rode kaarten in verschillende materialen, tossmunten, polsbandjes, outfits en ga zo maar door.
Als ik op reis ga, kan ik het nooit laten om eens te kijken of ze in het buitenland spullen hebben die je thuis niet kunt krijgen. Op rondreis in Zweden en Denemarken heb ik een paar sportwinkels bezocht, en op de foto zie je wat ik daar bijeen heb kunnen sprokkelen.
Van links naar rechts: gele en rode kaarten en polsbandjes van Select, een Deens merk. Daarnaast de FOX 40 Classic CMG: het bekendste en meest gebruikte fluitje – die CMG staat voor ‘cushioned mouth grip’: het is een rubberen mondstuk dat meer grip geeft.
Helemaal rechts ligt The Devastator (Viking Sound): ik heb al een hele collectie scheidsfluitjes, maar deze kon ik écht niet laten liggen. Je kunt hem in België namelijk niet vinden, zelfs niet in webshops.
Trouwens: die fluitjescollectie zal ik hier later wel eens uitgebreid voorstellen 🙂
Ik heb thuis een hele collectie scheidsrechterspullen: fluitjes in allerlei kleuren en gedaanten, gele en rode kaarten in verschillende materialen, tossmunten, polsbandjes, outfits en ga zo maar door.
Yung Ref Life 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.